
Αγαπητοί μου συμπατριώτες,
Με αφορμή τα όσα διαδραματίζονται τον τελευταίο καιρό σχετικά με το λιμάνι μας και δεδομένου ότι η διαδικασία έχει βαλτώσει σε όλες τις βαθμίδες, επιθυμώ μέσα από την καρδιά μου και με αίσθημα ευθύνης να σας καλέσω όλους σε μια σύμπλευση με αποφασιστικότητα για την ολοκλήρωση αυτού του έργου. Με απλά λόγια θα προσπαθήσω να εκφράσω κάποιες αλήθειες όσον αφορά το ίδιο το έργο αλλά και τις καταστροφικές συνέπειες αν αυτό δεν επιτευχθεί.
Ως πρόεδρος του ΔΛΤ Σίφνου, κατά τις δύο προηγούμενες θητείες του δημοτικού συμβουλίου, έβαλα πρωταρχικό στόχο την υλοποίηση αυτού του έργου. Ξεκινήσαμε με αγώνα να πραγματοποιηθεί η λιγότερο δυνατή περιβαλλοντική παρέμβαση και πήρε περίπου 5 χρόνια για να πείσουμε ότι η καινούρια σχεδίαση καθιστά το λιμάνι ικανό να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις του παρόντος και του μέλλοντος.
Παρακάτω βλέπετε το προτεινόμενο τότε σχέδιο της Περιφέρειας που απορρίφθηκε από την ΕΣΑΛ σε αντίθεση με το τωρινό όπου έχει λάβει έγκριση περιβαλλοντικών όρων και την έγκριση της ΕΣΑΛ, κάτι που θεωρείται το πιο δύσκολο γραφειοκρατικό μέρος της όλης διαδικασίας.
Ας πάμε λοιπόν να δούμε ποια είναι η υπάρχουσα κατάσταση στο λιμάνι. Έχουμε μια στενή είσοδο στο Old Captain και από εκεί ξεκινάει μια παραλιακή ζώνη πλάτους περίπου 10 μέτρων μέχρι τον παλιό μώλο. Σε αυτή την χερσαία ζώνη, της οπόιας ο φορέας διαχείρισης είναι το ΔΛΤ Σίφνου, υπάρχει ένας δρόμος πλάτους περίπου 4 μέτρων και πέργκολες καταστημάτων που καταλαμβάνουν 5-6 μέτρα. Το ΔΛΤ Σίφνου είναι υπεύθυνο ώστε οι εγκαταστάσεις του λιμένος να πληρούν τους όρους για την εύρυθμη λειτουργία,την ασφάλεια πεζών και οχημάτων, τη δημιουργία όσων το δυνατόν, περισσότερων παροχών προς τα επισκεπτόμενα σκάφη και πλοία ,τους επιβαινοντες, τα πληρώματα αυτών, όπως και πολλά άλλα ζητήματα που πηγάζουν από τον νόμο.
Το εννιαμελές συμβούλιο του ΔΛΤ Σίφνου καλείται, κατόπιν αιτήσεων, κάθε χρόνο να προβεί στην ενοικίαση των χώρων που βρίσκονται έναντι των καταστημάτων με όλο το ρίσκο, λόγω της μη νομιμότητας των μόνιμων κατασκευών ( πέργκολες) αλλά και λόγω της έλλειψης ασφαλούς πρόσβασης στο λιμάνι. Μέχρι και την τελευταία χρονιά της θητείας μας δεν διστάσαμε ούτε στιγμή να ζυγίσουμε την δική μας νομική κάλυψη και βόλεμα έναντι ενός ασκού τεράστιου που θα άνοιγε και θα κατέστρεφε πέραν του τόπου και του χαρακτήρα του και ανθρώπους που μοχθούν μεσα σε μια σεζόν να καλύψουν τις ανάγκες όλου του χρόνου.
Με το χέρι στην καρδιά και με ένα κερί στην Παναγιά μας την Χρυσοπηγή περάσαμε εννιά χρόνια χωρίς, δόξα το Θεό, να υπάρξει αυτό που εγώ θα αποκαλούσα καταστροφή και τώρα ζητώ να ΣΩΣΟΥΜΕ. Πρώτη κίνηση που κάναμε ήταν με την πάντα άψογη συνεργασία της λιμενικής αρχής, η τοποθέτηση της απαγορευτικής ταμπέλας εισόδου στο λιμάνι και η τοποθέτηση ανδρός του ΛΣ σε σημείο μη αρμοδιότητάς μας αλλά και ανδρών του ΛΣ εντός της χερσαίας ζώνης ώστε να ρυθμίζεται η κυκλοφορία κατά τους μήνες αιχμής, κατά τις ώρες αφιξοαναχωρήσεων των πλοίων. Αυτό όμως περίτρανα αποδείχθηκε κατά την φετινή καλοκαιρινή περίοδο ότι δεν αρκεί και δεν αρκεί για τον απλό λόγο ότι οι ανάγκες πληθαίνουν και το νησί πλέον έχει αναγνωριστεί ως ένας από τους ιδιαίτερα αγαπημένους προορισμούς με συνεχή αύξηση του αριθμου των επισκεπτών. Για να μιλάμε με παραδείγματα όταν έχεις άφιξη του Σολωμού και Speedrunner ταυτόχρονα, τα οχήματα και οι νταλίκες αναγκαστικά καταλαμβάνουν όλο το παραλιακό μέτωπο προκαλώντας καθυστέρηση στις αφιξοαναχωρήσεις των πλοίων και βέβαια μεγάλο κίνδυνο στους πεζούς.
Θα πει κάποιος ας διαμορφώσουν τα πλοία τις ώρες ώστε να μη φτάνουν μαζί. Δυστυχώς, δεν λειτουργεί έτσι. Αλοίμονο αν η κάθε εταιρία προσαρμόζει το πρόγραμμα αφιξοαναχωρήσεων ανάλογα με τις ανάγκες και ιδιαιτερότητες του κάθε λιμένος. Αντιθέτως, πρέπει τα λιμάνια να έχουν τις υποδομές εκείνες ώστε να δεχθούν τα πλοία στην καθορισμένη ώρα άφιξης και αναχώρησης. Εξάλλου μην ξεχνάμε ότι οι υποδομές του λιμανιού μας έγιναν στα τέλη της δεκαετίας του ’80 που η Σίφνος δεχόταν κατά το μέγιστο 20.000 επισκέπτες ενώ τώρα δέχεται 120.000 και πλέον. Αγάντα ακόμα λίγο λέγαμε στο συμβούλιο, έχει προχωρήσει η διαδικασία για το λιμάνι, τα πράγματα θα είναι πιο εύκολα, θα νομιμοποιηθούν οι πέργκολες, θα παρέχεται ο χώρος προς ενοικίαση, χωρίς το άγχος μη συμβεί κάτι. Πραγματικά είχε προχωρήσει τόσο πολύ η διαδικασία που αν η Περιφέρεια και η Διεύθυνση Τεχνικών Έργων δεν το είχαν βαλτώσει για έναν ολόκληρο χρόνο θα μιλάγαμε ακόμη και για έναρξη εργασιών μέσα στο 2019 ή το αργότερο στο 2020. Αυτό βέβαια είναι μια άλλη κουβέντα που δεν επιθυμώ να ανοίξω γιατί θέλω να μιλώ πάντα με βάση την επίσημη χωροθέτηση των σχεδίων που έχουν εγκριθεί από περιφέρεια και από όλες τις επιτροπές και υπηρεσίες.
Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι το νέο συμβούλιο του ΛΤ, βλέποντας ότι ναυάγησε το έργο, όπως θέλουν όλοι αυτοί που προσπαθούν με κάθε ένομο αλλά και παράτυπο τρόπο και δεδομένου ότι πρέπει να καλυφθεί και νομικά σύμφωνα με τις διατάξεις παίρνει την απόφαση πλειοψηφικά να μην ενοικιάσει τους χώρους έναντι των καταστημάτων οπότε θα δημιουργηθούν δύο λωρίδες κυκλοφορίας 3,5 μέτρων έκαστη και πεζοδρόμιο πλάτους 4 μέτρων, στο Old Captain ο Αντώνης θα πάψει να λιάζει τα πήλινά του, ο Ιταλός και ο Πάνος θα περιοριστούν στις αυλές τους και θα ξυριστεί η πλατεία κατά ένα μέτρο μέχρι την πινακίδα απαγόρευσης εισόδου.
Αυτό, αγαπητοί φίλοι, είναι ικανό να μπαλώσει το πρόβλημα αλλά δεν δίνει τη λύση. Εδώ να θέσω και μία άλλη σκέψη μου αν ό μη γένητω, γίνει το κακό που όλοι απευχόμαστε, τότε με άμεση παρέμβαση εισαγγελέα το μεν συμβούλιο βρίσκεται εκτεθιμένο έναντι των υποχρεώσεων του περί εύρυθμης λειτουργίας και ασφάλειας λιμένος και αυτομάτως καταργείται η μίσθωση, ξηλώνονται οι πέργκολες, οι οποίες υπενθυμίζω ότι είναι παράνομες και δίνεται όλη η χερσαία ζώνη προς χρήση πεζών και οχημάτων. Κάποιοι θα πουν μα τι μας απειλείς τώρα; Ειλικρινά εγώ που το έζησα στο πετσί μου τα 9 αυτά χρόνια γνωρίζω πόσο ειναι δυνατόν και να συμβεί. Θα πει κάποιος άλλος γιατί δεν νομιμοποιήσατε τις πέργκολες τόσο καιρό; Η απάντηση είναι γιατί σχεδιάζοντας ένα νέο λιμάνι όλες αυτές οι διαδικασίες πρέπει να τρεξουν μαζί και αφού παρθούν οι τελικές εγκρίσεις χωροθέτησης, αλλιώς θα βάζουμε τις πέργκολες συνεχώς σε διαφορετική θέση.
Εδώ όμως είναι και το μεγάλο ερώτημα που θα πρέπει να θέσουμε σε όλους εκείνους που αγαπούν τη Σίφνο με ένα τρόπο ιδιαίτερο και που θέλουν να μείνει αγνή και αμόλυντη, χωρίς υποδομές, ίσα ίσα τόσες όσες να φιλοξενούν εμάς και τους φίλους μας. Φανταστείτε την Καμάρα χωρίς τις παραλιακές ταβέρνες, μια Καμάρα που θα είναι απλώς για την επιβίβαση και την αποβίβαση μονίμων και επισκεπτών, αλλά πάνω από όλα σκεφτείτε τα όσα μαγαζιά εξυπηρετούν τόσο κόσμο καθημερινά, να πρέπει να τους καθίζουν μέσα. Σε ποιο χώρο; Και ποιος θα κάτσει εκεί; Αν θέλετε να μιλήσουμε και για την οικονομική καταστροφή αυτών των ανθρώπων για περίπου 10 καταστήματα με μέσο όρο 5 εργαζόμενους το καθένα άρα για 50 άτομα συν τις οικογένειές τους στα αλήθεια αναρωτιέμαι αν όλους αυτούς η Λάουρα, ο Μαρκ, ο Γιόχαν, ο Κάρλο και όλοι όσοι υπογράφουν να μη γίνει το λιμάνι ή κάνουν προσφυγή στο ΣΤΕ θα τους στηρίξουν οικονομικά; Επίσης να ενημερώσω ότι κατά την τελευταία άσκηση ασφάλειας λιμενικών εγκαταστάσεων (ΣΑΛΕ), το λιμάνι μας σύμφωνα με την έκθεση χαρακτηρίζεται ως μη λειτουργικό, ανασφαλές και επικίνδυνο για τα κρουαζιερόπλοια τα μεθορμισμένα πλοία και τους επιβάτες αυτών καθως και οσους κινουνται εντος της χερσαιας ζωνης..
Ας πάμε τώρα να δουμε βήμα βήμα το έργο που προτείνεται πόσο βοηθάει το λιμάνι, πόσο επηρεάζει και πόσο τελικά χαλάει την γραφικότητα των Καμαρών. Από το σημείο που είναι η απαγορευτική ταμπέλα έως το τέλος της πλατείας, με παραχώρηση του δήμου, αφαιρούνται 1,5 μέτρα, με παραχώρηση μικρού τμήματος αυλής του Old Captain έχουμε 2 λωρίδες κυκλοφορίας οχημάτων κατά την είσοδο και έξοδο από το λιμάνι. Από το Old Captain προοδευτικά μέχρι το σημείο που αρχίζει ο μεγάλος μώλος γίνεται μία επέκταση κατά 10 μέτρα (επιδίωξή μας και πρόταση στον σχεδιαστή κατά το στάδιο της τελικής μελέτης ήταν να υπάρξει εκβάθυνση του τμήματος θαλασσίου χώρου από την αμμώδη παραλία προοδευτικά ώς τον παλιό μώλο καθώς και στον παλιό μώλο, ούτως ώστε να ξαναζήσουμε την γραφική εκείνη Καμάρα της δεκαετίας του ’70 όπου οι βάρκες έδεναν μπροστά στα παραλιακά μαγαζιά). Συμειωτέων, ότι τα σχεδιασμένα εκείνα γραμμικά σχήματα που κατά κάποιους έδειχναν ογκόλιθους ουδεμία σχέση είχαν με την τελική μελέτη στην οποία μπορούν να καθοριστούν λεπτομέρειες ως προς τον αισθητικό χαρακτήρα του έργου και το είδος υλικών που θα χρησιμοποιηθούν.
Επίσης, προβάλλεται συνέχεια ότι θα γίνει δρόμος μπετόν μπροστά από τα μαγαζιά στην αμμώδη παραλία. Αυτό είναι μια μεγάλη πλάνη, το έχουμε εξηγήσει επανελλειμένως, ότι για να πάρει τις εγκρίσεις η μελέτη έπρεπε να υπάρχει ένας πεζόδρομος όδευσης των πεζών εισερχομένων και εξερχομένων στο λιμάνι λόγω του στενοπού και μη δυνατότητας κατασκευής πεζοδρομίου στο κομμάτι από το Old Captain ως το πάρκινγκ. Οπότε ο σχεδιαστής έβαλε ένα ίδιο χρώμα εκεί με την υπόλοιπη επέκταση του λιμένος αλλά πουθενά δεν περιγράφεται ότι αυτό θα είναι μπετό ή κάποιο άλλο υλικό, οπού πάλι στην τελική μελέτη θα καθορίζεται το υλικό το οποίο εμείς προτείναμε να είναι ξύλινος διάδρομος πλάτους 3 μέτρων.που θα καταληγει στο πισω μερος του PARKING εκει βου βρισκετε ο χωρος σταθμευσης και η τουαλετα ΑΜΕΑ.
Επαναλαμβάνω αυτό είναι τυπικό. Δεν πρόκειται κάποιος να κάθεται μπροστά στο Old Captain και να οδηγεί τους πεζούς προς την παραλία. Καθένας βαδίζει όπου θέλει και παίρνει το ρίσκο, όμως σύμφωνα με την σχεδίαση σύγχρονων λιμένων όπου προτεραιότητα δίνεται στον πεζό, θα έχει την επιλογή της ασφαλής οδού. Ας φανταστούμε λοιπόν από το Old Captain ως τον παλιό μώλο, μπροστά από τα καταστήματα, πεζοδρόμιο πλάτους 2- 2,5 μέτρων, ανάλογα με τις προσόψεις των καταστημάτων, μετά από αυτό μία λωρίδα κυκλοφορίας πλάτους 3,5 μέτρων, διάζωμα 1,5 μέτρο ( διατηρούνται τα δέντρα και τα αλμυρίκια), μία λωρίδα κυκλοφορίας 3,5 μέτρων, μετά έχουμε τον χώρο ενοικίασης καταστημάτων πλάτους 6 μέτρων και μας μένει εξωτερικά προς την πλευρά της θάλασσας πεζόδρομος πλάτους 4-5 μέτρων στον οποίο με ωραίο φωτισμό, παγκάκια, τις βάρκες μπροστά θα είναι ότι πιο όμορφο για τον επισκέπτη και τον μόνιμο κάτοικο να περπατήσει με ασφάλεια και να χαρεί τον καφέ του η το φαγητο του, με θέα τη θάλασσα και όχι το δρόμο τα αμαξια και τις νταλίκες. Έτσι ονειρεύομαι, κύριοι, την Καμάρα, πολύ πιο όμορφη, πιο νοικοκυρεμένη, πιο γραφική και πιο ασφαλής από ότι είναι σήμερα. Κατόπιν του παλιού μώλου συνεχίζουμε έως τον κυριο προβλήτα με 2 λωρίδες κυκλοφορίας, διάζωμα, πεζόδρομο και λωρίδα πλάτους 2,5 μέτρων εξυπηρέτησης σκαφών.
Όσον αφορά τον μεγάλο προβλήτα επεκτεινεται περίπου από τα μέσα του υπάρχοντος υπόστεγου προοδευτικά και προς δυσμάς σε μήκος 25-30 μέτρων με βασικό στόχο την εξυπηρέτηση πλοίων μεγαλύτερου βυθίσματος, περισσότερων του ενός και το πιο σπουδαίο την εκμετάλλευση του χερσαίου χώρου που δημιουργείται ώστε να παρκάρουν πλέον όλα τα οχήματα προς επιβίβαση, επιτυγχάνεται η εύκολη έξοδος των οχημάτων και οι πεζοί από την έξοδό τους από το πλοίο έως την έξοδο από το λιμάνι κινούνται ασφαλείς πάνω σε πεζόδρομο.
Οι προς επιβίβαση επιβάτες παραμένουν εντός του νέου υπόστεγου που θα δημιουργηθεί με όλες τις προδιαγραφές των σύγχρονων απαιτήσεων (εδώ βέβαια θα κληθεί να βάλει όπως φαίνεται πλάτη το ΔΛΤ μέσω κάποιας χρηματοδότησης για να κατασκευασθεί ένα κομψοτέχνημα και κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να ζητηθεί η σχεδιαστική άποψη των ικανών αρχιτεκτόνων μας). Συγχρόνως, μεγαλώνοντας κατά 30 μέτρα το μέτωπο του προβλήτα που βλέπει προς Αγία Αικατερίνη δίνεται η δυνατότητα προσέγγισης τρίτου πλοίου υπό φυσιολογικές καιρικές συνθήκες.

Αυτή τη στιγμή φίλοι μου έπρεπε να είχαμε καταλήξει ήδη και να είμαστε όλοι σύμφωνοι για την δημιουργία αυτών των υποδομών και να κάναμε και ένα βήμα παραπέρα που εγώ υιοθετώ πλήρως την άποψη της κυρίας Τζίνας Σταυράκη Παπαπαύλου, όπου αφιλοκερδώς έχει σχεδιάσει για το ΛΤ (βλέπε σχέδιο) με σκοπό τη δημιουργία μικρής μαρίνας διότι ως γνωστόν οι θέσεις σκαφών το καλοκαίρι καταλαμβάνονται από τους μόνιμους φίλους μας και ελάχιστος έως καθόλου χώρος απομένει για τα επισκεπτόμενα σκάφη. Με την κατασκευή αυτή θα επιτευχθεί επίσης η προστασία των σκαφών κατά τη χειμερινή περίοδο διότι ως γνωστόν ο θαλάσσιος χώρος παραμονής σκαφών υποφέρει πιο πολύ από το σορόκο κι όχι τόσο από τον γαρμπή. Να μην ξεχάσουμε και την λειτουργική γλύστρα σκαφών που δημιουργείται με το προτεινόμενο έργο όπου θα μπορούν πλέον να ανελκύονται και να καθελκύονται τα σκάφη μεγαλύτερης χωριτηκότητας.
Το σημαντικότερο δε όλων είναι ότι στη μελέτη αυτή προβλέπεται ένα αντιρροπιστικό έργο στην Πέρα Πάντα Καμαρών με ένα υποθαλάσσιο κυματοθραύστη ο οποίος δε θα φαίνεται και θα σηματοδοτείται πλήρως. Αυτός σύμφωνα με τα μαθηματικά μοντέλα του σχεδιαστή θα βοηθήσει να σταματήσει το φαινόμενο της διάβρωσης στην ακτή και σιγά σιγά να αποκατασταθεί αντίθετα με αυτό που συμβαίνει στον Πλατύ Γυαλό.
Άρα, λοιπόν, μιλάμε για 10 μέτρα επέκτασης της παραλίας και 30 μέτρα του προβλήτα. Είναι τελικά τόσο φοβερό όσο το αποκαλούν; Παίρνει κανένα κομμάτι της παραλίας; Είναι τόσο πολύ το μπετό; Ή μήπως τελικά η Καμάρα ομορφύνει; Ας δημιουργήσουμε επιτέλους ένα όμορφο, σύγχρονο λιμάνι, όπως ήδη έχουν κάνει όλα τα νησιά στις Δυτικές Κυκλάδες ,ακόμη και η Κίμωλος!!! που επί των ημερών μου εγκαινίασα.
Κάποιοι άλλοι θα πούνε μα δεν υπάρχει άλλη λύση; Όπως ήδη έχουν εκφράσει: άλλος μετροπόντικα, άλλος δρόμος στο βουνό , άλλος δρόμος στο Φλάμπουρο, άλλος λιμάνι στην Αγιά Μαρίνα. Ναι κύριοι, όλα είναι εφικτά και όλα μπορούν να γίνουν.,όμως ας μην ξεχνάμε ότι ζούμε στην Ψωροκώσταινα, ποιος φορέας θα επιδοτήσει δεκάδες εκατομμύρια; Γιατί σίγουρα κάθε άλλη λύση θα είναι πιο δαπανηρή από την προτεινόμενη.
Ποιός θα δώσει στη Σίφνο των 2000 κατοίκων τέτοια μεγάλα ποσά; Και γιατί να το κάνει άλλωστε καθώς όλα τα λιμάνια μας, εκτός μικρών εξαιρέσεων, σύμφωνα με τις εκθέσεις της ΠΕΠΕΝ είναι καρμανιόλες; Αν με ρωτάτε κι εγώ θα προτιμούσα να γίνει λιμάνι στο Φανάρι και δρόμος πάνω στο βουνό και ας υποθέσουμε ότι βρίσκεται η χρηματοδότηση, κάτι που θεωρώ απίθανο, βάλτε στο μυαλό σας για τι διαδικασία μιλάμε, όλα από την αρχή, μελέτες, σχέδια, εγκρίσεις, διαβουλεύσεις, έχει κανείς την εντύπωση ότι αυτό όλο θα μπορεί να πάρει σάρκα και οστά σε λιγότερο από 7-10 χρόνια; Αφού αυτό που πάμε να κάνουμε τώρα με την λιγότερο δυνατή περιβαλλοντική παρέμβαση το βασανίζουμε τα τελευταία 30 χρόνια.
Ποιός μας λέει ότι και εκεί δεν θα υπάρχουν αντιδράσεις,που θεωρώ ως το πιο σίγουρο γιατί από ότι κατάλαβα το ζητούμενο είναι να μην γίνει τίποτα, έτσι οι βολεμένοι θα χαίρονται και οι όσοι επένδυσαν στο νησί θα πεινάσουν.
Άκουσα και μια κυράτσα να λέει εμένα οι πελάτες μου είπαν ότι αν αλλάξετε το λιμάνι εμείς δε θα ξαναέρθουμε γιατί η Σίφνος μας αρέσει όπως είναι. Κυρά μου εσένα δεν ξέρω τι σου λένε οι πελάτες αλλά εγώ όποτε κάνω transfer και πέσουμε σε αυτό το μπάχαλο, το μποτιλιάρισμα και το αλαλούμ του λιμανιού, οι πελάτες μου γελάνε και σίγουρα δε γελάνε γιατί τους αρέσει αλλά με τα χάλια μας.
Μετά από όλα αυτά που σας παράθεσα ελπίζω να βοήθησα λίγο την κρίση όσων αμφιταλλαντεύονταν για την αναγκαιότητα αυτής της απαραίτητης υποδομής του νησιού μας. Ας δώσει λοιπόν η Περιφέρεια το οκ να κινήσουν οι διαδικασίες με γοργό ρυθμό, να σχεδιαστεί η τελική μελέτη που θα περιλαμβάνει όλες τις παρατηρήσεις που εξέφρασε η πλειοψηφία του ΔΣ του δήμου Σίφνου και εδώ είμαστε να γίνει μια διαβούλευση των υπευθύνων φορέων γιατί όχι και μια δημόσια παρουσίαση προς τους πολίτες και τότε κρίνουμε. Προς Θεού, μην την καταδικάσουμε αυτή την μελέτη, δε θα ξαναέχουμε την ευκαιρία να φτιαχτεί το λιμάνι μας.και δυστυχώς τότε πια θα είναι αργά, τα βαπόρια θα περνούν απ’ όξω και θα σφυρούνε και εμείς θα κλαίμε με την βλακεία μας.
Στα παρακάτω 2 σχεδια βλέπουμε την λύση που προτεινε τοτε η περιφέρεια και για την οποία πηρε περίπου 5 χρόνια για να μεταπείσουμε και να καταλήξουμε στον τωρινό σχεδιασμό και το σχέδιο της Κας Τζινας Σταυρακη Παπαπαυλου για την διαμόρφωση της μαρίνας._

