Το ψάρεμα στο Άγιον Όρος, το Ιερό Βουνό γίνεται για τη διατροφή των μοναχών του και είναι ελεύθερο (Σύνταγμα Ιερού Βουνού, Γλ. 11, μέλος. 170).
Υπάρχουν και τα σύγχρονα καΐκια, με πλήρη αλιευτικό εξοπλισμό, θα εξασφαλίσουν την ασφάλεια των μοναχών στα δύσκολα νερά του Άγιου Όρους.
Ποιος είπε το επαγγελματικό ψάρεμα είναι εύκολο; αν δεν το αγαπάς, η αγγαρία έχει διπλάσιο κόπο…
Τις Κυριακές και τις γιορτές αρκετά ψαρικά γεμίζουν τα πιάτα των μοναχών και των προσκυνητών. Παρά τις μεγάλες ποσότητες που είναι ανάγκη να ετοιμάσει ο μοναχός, τα παρασκευάσματα του δεν υστερούν νοστιμιάς. Οι παλιοί του έχουν διδάξει καλά τις πρέπουσες αναλογίες. Αυτά συμβαίνουν συνήθως στις ιερές κοινοβιακές, αγιορείτικες Μονές.
Πολλοί μοναχοί στο Άγιο Όρος ασχολούνται με το ψάρεμα. Σε όλες τις Ιερές Μονές, σε όλες τις Σκήτες, υπάρχουν αρκετές βάρκες, από 2,5 μέτρα μέχρι και 15 μέτρα! Οι πατέρες ασχολούνται κυρίως με τα δίχτυα και τα παραγάδια, ενώ ορισμένοι επιδίδονται στη συρτή και στο jigging. Ακόμη και με το καλάμι από την ακτή ψαρεύουν μερικοί, κυρίως αυτοί που δεν έχουν βάρκα.
Προσεχτική αφαίρεση των ψαριών από τα δίχτυα, να μη χαλάσει το ψάρι, ούτε τα εργαλεία.
Η ζωή του Αγιορείτη μοναχού έχει μια φοβερή «μονοτονία» αν τη δεις από μακριά, και μια μεγάλη ποικιλότητα σε εξέταση από πολύ κοντά. Κάθε μέρα είναι μια διαφορετική γιορτή Αγίου, με διαφορετικούς ψαλμούς και αναγνώσματα, διαφορετικές επιτρεπόμενες ποιότητες και ποσότητες φαγητού. Αλλά σε μακροεξέταση η ζωή τους είναι προσευχή, ανάγνωση, εργόχειρο και ύπνος. Για όσους δεν έχουν φθάσει σε μεγάλα πνευματικά ύψη, είναι απαραίτητο να κάνουν κάτι που να τους βγάζει από τη «μονοτονία» της καθημερινότητας. Μια από αυτές τις διεξόδους είναι το ψάρεμα.
“Κάνετε λοιπόν το Σταυρό σας και αρχίστε το ψάρεμα. Σταυρώστε και τα εργαλεία. Σταυροκοπηθείτε και ευχαριστείστε εγκάρδια τον Θεό.”
Το διακόνημα στην Μοναχική ζωή: Ο μοναχισμός έχει μοναδικό σκοπό τη μίμηση του Χριστού και την «εν Χριστώ» ζωή. Στο μοναχισμό μπορεί, εάν θέλει κάποιος, να βρει τις πλέον κατάλληλες συνθήκες για τη θεραπεία των ψυχικών πληγών γιατί βρίσκεται μακριά από τα αίτια τα οποία προκαλούν την πτώση στην αμαρτία. Για τον εύρυθμο τρόπο διοικήσεως και διαβιώσεως των πατέρων που ζουν σε μια μονή και για την επίτευξη των άλλων πνευματικών λειτουργιών της ορίζονται από την Ιερά Σύναξη σύμφωνα με τις ανάγκες της, τα διάφορα διακονήματα που έχουν ετήσια διάρκεια. Ένα από τα σπουδαιότερα διακονήματα που υπάρχουν στο Άγιον Όρος (όπως του κηπουρού και του μάγειρα, είναι και του Ψαρά. Ό ψαράς αλιεύει ψάρια για διατροφή των αδελφών τις επίσημες ημέρες.
Στα κόσμια αυτή η γαρίδα θα ήταν άχρηστη αφού δεν θα μπορούσε να πουληθεί, στο Άγιο Όρος τα πράγματα λειτουργούν αλλιώς…
Ειδικά το ψάρεμα, έχει και «ευλογία»! Δηλαδή, έναν εύλογο λόγο να δικαιολογήσεις την απουσία σου από τη Μονή ή το κελί. Όταν πας για ψάρεμα, να φέρεις δηλαδή τροφή στο κοινόβιο, είναι κάτι περισσότερο από χάσιμο χρόνου. Και μιας και το κυνήγι απαγορεύεται στο Άγιο Όρος, όπως και η γενική κρεοφαγία, δεν υπάρχουν και πολλά άλλα «χόμπι» που να συνδυάζουν και λίγο γυμναστική, απαραίτητα για τους νεαρότερους μοναχούς.
Εκτός από τους «χομπίστες» μοναχούς, υπάρχουν και αυτοί που ασχολούνται με το ψάρεμα ως διακόνημα (δηλαδή επαγγελματικά). Συνήθως ο χρόνος που διαθέτουν για ψάρεμα είναι περιορισμένος.
Θεωρούνται δύσκολες και επικίνδυνες οι αγιορείτικες ακτές, κυρίως στα νότια της χερσονήσου, και την περίεργη θάλασσα, με τους φοβερούς νοτιάδες και τους απότομους μαΐστρους.
Πηγές: apantaortodoxias.blogspot.com | agioritikesmnimes.blogspot.com
Κοινοποιήστε:
