To “Πρέβελης” είναι ένα πολύ ξεχωριστό βαπόρι.
Στην Ελλάδα πρωτοέφτασε το 1994 με τα σινιάλα της ΡΕΘΥΜΝΙΑΚΗΣ διπλώνοντας στη γραμμή του Ρεθύμνου το «Αρκάδι».
Στην Ελλάδα κατέπλευσε σε ηλικία μόλις 14 ετών, ναυπηγημένο το 1980 στην Ιαπωνία.
Το πρώτο του όνομα ήταν «Πρέβελη», χωρίς το τελικό «ς» που απέκτησε το 2000 όταν πέρασε στην πλοιοκτησία της ΑΝΕΚ.
Το όνομά του το παίρνει από την περίφημη Μονή Πρέβελης στα νότια του νομού Ρεθύμνου, στα παράλια του Λιβυκού Πελάγους.
Τα πρώτα χρόνια
Τα πρώτα έξι χρόνια ήταν τα καλύτερα που γνώρισε αυτό το πλοίο στην Ελλάδα.
Με τα σινιάλα της ΡΕΘΥΜΝΙΑΚΗΣ το πλοίο ζωγράφιζε στα λιμάνια του Πειραιά και του Ρεθύμνου. Ήταν το πιο φιλόξενο πλοίο της ελληνικής ακτοπλοΐας. Το καμάρι του Ρεθύμνου. Η περηφάνια των Κρητικών μετόχων του που έδωσαν τα πάντα για να έχουν δύο πλοία στη γραμμή του Ρεθύμνου.
Σε αυτήν την πρώτη περίοδο το πλοίο πέρασε και από το λιμάνι των Καμαρών.
Χάρις στις συντονισμένες προσπάθειες του Προέδρου της Κοινότητας Αρτεμώνα, του Κώστα του Κασιώτη και του Γιάννη του Δεπάστα, διευθύνοντα συμβούλου της ΡΕΘΥΜΝΙΑΚΗΣ το πλοίο έπιανε δύο φορές την εβδομάδα στο λιμάνι των Καμαρών.
Κάθε Δευτέρα και Παρασκευή το δρομολόγιό του ήταν Σίφνος-Ρέθυμνο.
Υπέροχη εμπειρία το ταξίδι αυτό.
Με καπετάνιο τον μεγάλο καπετάν-Γιώργη Κολλυδά από την Άνδρο το πλοίο έκανε υπεράνθρωπες προσπάθειες για να δέσει στον μικρό μώλο των Καμαρών.
Από τον Πειραιά αναχωρούσε στις επτά το απόγευμα, στη Σίφνο έφτανε λίγο πριν τα μεσάνυχτα και στο Ρέθεμνος τα ξημερώματα.
Όσες φορές το πλοίο δεν κατάφερνε να δέσει οι επιβάτες με προορισμό τη Σίφνο πήγαιναν αναγκαστικά στο Ρέθυμνο και κατέβαιναν στις Καμάρες στο δρομολόγιο της επιστροφής.
Στους επιβάτες αυτούς δινόταν δωρεάν καμπίνα.
Όμως η αντίδραση της Κοινοπραξίας των Μηνά Σταθάκη/Βασίλη Μανούσου και Γιώργου Βεντούρη ήταν μεγάλη και το πλοίο δεν ευδοκίμησε στη γραμμή.
Στην πορεία ήρθαν και οι μεγάλες αλλαγές στα τέλη του 1999 και το πλοίο πέρασε στην πλοιοκτησία της ΑΝΕΚ.
Σταδιακά η γραμμή του Ρεθύμνου απαξιώθηκε. Το «Αρκάδι» πουλήθηκε και το «Πρέβελης» μεταδρομολογήθηκε στα Χανιά και σε άλλες γραμμές.
Το 2008 βρέθηκε στη γραμμή για Πάρο-Νάξο-Σαντορίνη να παλεύει με τα ευέλικτα πλοία της Blue Star Ferries.
Το «Πρέβελης» είναι βαρύ πλοίο, δύσκολο στη μανούβρα και στην αρένα της Παροναξίας δεν ήταν εύκολο να σταθεί.
Και εκεί που τα πράγματα έδειχναν δύσκολα για το πλοίο ανοίχτηκε η προοπτική της άγονης γραμμής της Κασο-Καρπαθίας, στην οποία το πλοίο ταίριαξε γάντι.
Το «Πρέβελης»
στην άγονη της Κασο-Καρπαθίας
Εδώ και περισσότερο από δέκα χρόνια το “Πρέβελης” προσφέρει ανεκτίμητες υπηρεσίες στη δυσκολότερη ακτοπλοϊκή γραμμή της Ελλάδας.
Κάθε Δευτέρα και Παρασκευή συνδέει τον Πειραιά με τη Μήλο, τη Σαντορίνη, την Ανάφη, το Ηράκλειο, τη Σητεία, τα Πηγάδια (Χώρα Καρπάθου), το Διαφάνι Καρπάθου, τη Χάλκη και τη Ρόδο.
Το καλοκαίρι προστίθεται και ένα τρίτο δρομολόγιο μεταξύ Ρόδου-Κάσου-Καρπάθου-Χάλκης και Κρήτης.
Λιμάνια όπως αυτό της Ανάφης, του Διαφανίου, της Κάσου (παρά την επέκταση του λιμανιού), της Χάλκης δεν είναι εύκολα λιμάνια.
Υπάρχουν φορές που η πρόσδεση στο Διαφάνι ή στην Ανάφη απαιτεί υπεράνθρωπες προσπάθειες από τους καπετάνιους, τους μηχανικούς, το πλήρωμα, τους καβοδέτες.
Όποιος δεν το έχει ζήσει δύσκολα μπορεί να καταλάβει πώς είναι δυνατόν ένα πλοίο με περιορισμένες δυνατότητες στη μανούβρα να καταφέρνει να δέσει σε ανεμοδαρμένους μώλους των οποίων το πλάτος δύσκολα ξεπερνά το διπλάσιο/τριπλάσιο του πλάτους του καταπέλτη του πλοίου.
Κάθε Παρασκευή, νωρίς το πρωΐ, το πλοίο παραπλέει τη Σίφνο από το νησάκι της Κιτριανής μέχρι τον κάβο της Χερονήσου.
Είναι ονειρικό να βλέπεις τη Σίφνο λουσμένη στα χρώματα του πρωϊνού…
Στο μυαλό έρχονται συνειρμικά οι στίχοι του Κωνσταντίνου Καβάφη
Θάλασσα του πρωϊού
«Εδώ ας σταθώ. Κι ας δω κ’ εγώ την φύσι λίγο.
Θάλασσας του πρωϊού κι ανέφελου ουρανού
λαμπρά μαβιά, και κίτρινη όχθη· όλα
ωραία και μεγάλα φωτισμένα.
Εδώ ας σταθώ. Κι ας γελασθώ πως βλέπω αυτά
(τα είδ’ αλήθεια μια στιγμή σαν πρωτοστάθηκα)·
κι όχι κ’ εδώ τες φαντασίες μου,
τες αναμνήσεις μου, τα ινδάλματα της ηδονής»
Οι καπετάνιοι του πλοίου
Εδώ και καιρό το πλοίο κυβερνούν δύο εξαιρετικοί εκπρόσωποι της νέας γενιάς των πλοιάρχων μας, ο καπετάν-Νίκος Ξυλογιαννόπουλος και ο καπετάν-Βησσαρίωνας Γούλας.
Οι άνθρωποι αυτοί, συχνά υπεράνθρωποι, συνεχίζουν μια μεγάλη παράδοση που δημιούργησαν ο καπετάν-Χριστόφορος Σκαμάγγας, ο καπετάν-Κώστας Δρίβας, ο καπετάν-Νίκος Κορρές, ο καπετάν-Βασίλης Πασχάλης, ο καπετάν-Ευάγγελος Στουραΐτης, ο καπετάν-Διαμαντής Παπαγεωργίου, ο καπετάν-Τάσος Τρέσσος και αρκετοί ακόμα που διαφεύγουν προσωρινά από τη μνήμη μας και τους ζητάμε ταπεινά συγνώμη για τη μη αναφορά.
Στην καρδιά της Ελλάδας
Οι καπετάνιοι και τα πληρώματα του “Πρέβελης” αναμετρώνται συχνά με τα στοιχεία της Φύσης και τα βγάζουν πέρα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Ταξιδέψτε με το “Πρέβελης” σε αυτή τη μεγάλη άγονη-γόνιμη γραμμή που συνδέει τις Κυκλάδες, την Κρήτη και τα Δωδεκάνησα.
Εδώ χτυπά η καρδιά του Ακρίτα που βλέπει το καράβι περήφανο να μπαίνει στο λιμάνι με την ελληνική σημαία στον ιστό της πρύμνης.
Νότια της Ρόδου, της Καρπάθου και της Κάσου οι τουρκικές προκλήσεις δεν σταματούν.
Το Καστελόριζο και το κάθε Καστελόριζο παραμένουν στο επίκεντρο των αδηφάγων ορέξεων των εξ Ανατολής γειτόνων μας.
Το “Πρέβελης” μαζί με το “Blue Star Chios” είναι τα μόνα πλοία που συνδέουν τον Πειραιά με αυτά τα ακριτικά νησιά δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα.
Από τις αρχές Αυγούστου προστέθηκε και το «Εξπρές Πήγασος» που εκτελεί δύο δρομολόγια την εβδομάδα συνδέοντας τη Σητεία με την Κάσο, την Κάρπαθο, το Διαφάνι Καρπάθου, τη Χάλκη και τη Ρόδο.
Να μην ξεχάσουμε το “Kasos Princess” που συνδέει μία φορά την εβδομάδα τη Σητεία με την Κάσο και την Κάρπαθο.
Η γραμμή της Κασοκαρπαθίας
Τα πλοία αυτά συνεχίζουν μια λαμπρή παράδοση που δημιούργησαν το “Ιεράπετρα Λ” με τον καπετάν-Βασίλη Πασχάλη, τον καπετάν-Μανώλη το Φραγκιαδάκη, τον καπετάν-Νίκο Κορρέ και το “Βιτσέντζος Κορνάρος” με τον καπετάν-Μανώλη το Φραγκιαδάκη, τον καπετάν-Θοδωρή Μαθιουδάκη και τον καπετάν-Δημήτρη το Λαδά.
Και πιο πριν το “Νταλιάνα”, το “Μιλένα”, το δεύτερο “Ρομίλντα”, το πρώτο “Ρομίλντα” (“Άγιος Γεώργιος”), το “Λασίθι”, το “Σίφνος Εξπρές”, το “Γεώργιος Εξπρές”, το “Απόλλων Εξπρές”, το “Έλλη”, το πρώτο “Άγιος Γεώργιος” (“Ξιφίας”), το “Ιόνιον”, το “Κανάρης”, το “Μιαούλης”, το “Δέσποινα” και τόσα ακόμα που παραλείπουμε πάνω στη βιασύνη μας.
Πλοία και άνθρωποι που φυλάττουν Θερμοπύλες
Πλοία και άνθρωποι που φυλάττουν Θερμοπύλες.
Εδώ δεν είναι Κυκλάδες.
Εδώ είναι ένας άλλος κόσμος.
Από την Κάσο και την Κάρπαθο η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου βρίσκεται στην ίδια περίπου απόσταση με τον Πειραιά.
Ένας άλλος κόσμος, ολότελα διαφορετικός.
Ο κόσμος της άγονης γραμμής, της πραγματικά πιο γόνιμης γραμμής σε όλη την Ελλάδα.
Κοινοποιήστε:
