Ο καπετάν-Δημήτρης ο Συνοδινός
Ένας Σιφνιός στο Ιόνιο
Η δρομολόγησή του αναμένεται να ισχυροποιήσει σημαντικά τη θέση της εταιρείας στο Αιγαίο.
Ο «Ανδρέας Κάλβος» επέστρεψε και πάλι στο Ιόνιο για να συνεχίσει στις γραμμές Κυλλήνης-Πόρου και Κυλλήνης-Ζακύνθου.
Καπετάνιος στο «Ανδρέας Κάλβος» είναι ο καπετάν-Δημήτρης Συνοδινός από το Φάρο της Σίφνου.
Ο καπετάν-Δημήτρης Συνοδινός
Είναι ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων που έχει ζήσει για τα καλά τη θάλασσα και τα καράβια.
Είναι γιος της Μαρίκας του Σαμιώτη και του Χρύσου του Συνοδινού.
Η γιαγιά του ήταν το Κατέ, η περίφημη Ψαρού, η οποία γύριζε με ένα κοφίνι ψάρια και πουλούσε ψάρια στα χωριά.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει το Φάρο της παλιάς καλής εποχής όταν δρόμος δεν υπήρχε και τα προϊόντα μεταφέρονταν με τα ζώα ή με τις βάρκες.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει το καφενεδάκι που είχε η οικογένεια του καπετάν-Δημήτρη στον Άγιο Γρηγόρη, στο μολαράκι του Φάρου.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει την κυρά-Αργυρώ και το σπιτάκι της στο Βλυχό του Φάρου.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα σινιάλα που έκανε από το Βλυχό η κυρα-Αργυρώ στην Ψαρού.
Ποιος μπορεί ξεχάσει τα καλοκαίρια στο Βλυχό, το Φάρο και τη Φασολού.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα σφουγγαράδικα, τα ψαροκάϊκα και τα περάματα που άραζαν στο μικρό λιμανάκι του Φάρου.
Ποιος μπορεί, αλήθεια, να ξεχάσει εκείνη την εποχή, η οποία πέρασε ανεπιστρεπτί.
Σίγουρα, όχι ο καπετάν-Δημήτρης ο Συνοδινός.
Αυτή την παλιά Σίφνο έχει πάντα μέσα του.
Όσα έμαθε από τους παλιούς ανθρώπους.
Τα χρόνια της χαμένης αθωότητας.
Στη θάλασσα
Στην παλιά Σίφνο τα περισσότερα από τα αγόρια της ηλικίας του ονειρεύονταν να γίνουν ναυτικοί, καπετάνιοι και μηχανικοί.
Έτσι και αυτός αποφάσισε να στραφεί στην μεγάλη γαλάζια αγαπημένη.
Τελείωσε το Ναυτικό Λύκειο του Νηρέα το 1977.
Μπαρκάρησε με τα φορτηγά του Ευγενίδη.
Πλοία General cargo, γενικού φορτίου.
Το καλύτερο σχολείο για έναν ναυτικό.
Ταξίδεψε με το «Σποράδες» και το «Κυκλάδες».
Και μέχρι πότε ταξίδεψες με τα φορτηγά;
Κατόπιν πήγε στην εταιρεία του Παπαδάκη και έκανε στο «Βιργινία».
Στη συνέχεια στην εταιρεία GLYSCA σε φορτηγό και πάλι, στο «Κάπταιν Γλύπτης». Το πλοίο το είχαν Χιώτες.
Χρωστάει πολλά στον καπετάν-Αρκουλή, τον καπετάνιο στο «Κάπταιν Γλύπτης». Του έμαθε πολλά και του έδωσε και πολύτιμη μια συμβουλή που «Να γίνεις ένας καπετάνιος που να ξεχωρίζεις αθόρυβα».
Δούλεψε στα φορτηγά μέχρι το 1981 και μετά υπηρέτησε τη θητεία του στο Ναυτικό. Έμεινε στο Ναυτικό σαν ιδιώτης και δούλεψε μέχρι τις αρχές 1991.
Στα ρυμουλκά και στις πλωτές δεξαμενές.
Και αυτό ένα τεράστιο σχολείο.
Και αυτή η δεκαετία ήταν ένα μεγάλο σχολείο για τον καπετάν-Δημήτρη το Συνοδινό.
Όμως, κάποια στιγμή αποφάσισε να φύγει και να ξανοιχτεί σε άλλες δραστηριότητες.
Καταπιάστηκε με διάφορες δουλειές στη στεριά,.
Δυστυχώς μακριά από τη θάλασσα , αν και πάντα το σαράκι της θάλασσας τον έτρωγε ……
Το 2007 αποφασίζει να επιστρέψει στη μεγάλη αγαπημένη του, τη θάλασσα.
Επιστρέφει ξανά τα καράβια.
Και το πρώτο καράβι που θα μπαρκάρει στην Ακτοπλοΐα θα είναι το «Μυρτιδιώτισσα» στη γραμμή των Κυθήρων και των Αντικυθήρων.
Το βάπτισμα στην Ακτοπλοΐα θα το πάρει με τον καπετάν-Γιάννη τον Κουτσουπάκη.
Και η τύχη θα τα φέρει έτσι ώστε το πρώτο πλοίο που καπετάνεψε ο ίδιος ο καπετάν-Δημήτρης ο Συνοδινός να είναι και πάλι το «Μυρτιδιώτισσα», στη γραμμή από τον Άγιο Κωνσταντίνο για Σκιάθο-Σκόπελο-Αλόννησο.
Με το «Μυρτιδιώτισσα» ταξίδεψε από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο του 2016.
Ο καπετάν-Δημήτρης θεωρεί ότι η μεγάλη του παρακαταθήκη είναι όσα έμαθε από τους καπετάνιους και τους ναυτικούς με τους οποίους συνεργάστηκε όλα αυτά τα χρόνια.
Είχε την τύχη να συνεργαστεί με δεκαεπτά πλοιάρχους.
Από τον καθένα πήρε και κάτι σημαντικό.
Στις μανούβρες παρακολουθούσε με όλες τους του τις αισθήσεις τις κινήσεις αυτών των ανθρώπων. Τα χέρια τους, τη φωνή τους, το βλέμμα τους.
Ένιωθε ότι κάθε μανούβρα ήταν για αυτόν ένα μάθημα, μια εμπειρία, ένα μικρό κεφάλαιο της ναυτικής του καριέρας.
Κάθε ένα πλοίο είναι για αυτόν και ένα βιβλίο.
Για τη δουλειά του ναυτικού πιστεύει ακράδαντα ένα πράγμα «Ή το έχεις, ή δεν το έχεις». Δεν υπάρχουν μεσοβέζικα πράγματα.
Σε αυτά τα δέκα χρόνια ταξίδεψε, κυρίως, με τα πλοία της Ανώνυμης Ναυτιλιακής Εταιρείας Κρήτης, της «Μάνας ΑΝΕΚ» όπως την αποκαλεί.
Ξεκίνησε με το «Μυρτιδιώτισσα» της ΑΝΕΝ (Ανώνυμη Ναυτιλιακή Εταιρεία του Νότου, θυγατρική της ΑΝΕΚ).
Συνέχισε στο «Σοφοκλής Βενιζέλος» στη γραμμή της Βενετίας.
Ακολούθησε το «Αριάδνη» που τότε ταξίδευε με τα σινιάλα της ΑΝΕΚ.
Μετά επέστρεψε και πάλι στο «Σοφοκλής Βενιζέλος» και ακολούθως πήγε στο «Hellenic Trader” στη γραμμή Κόρινθος-Βενετία (Porto Marghera).
Από εκεί βρέθηκε στο «Νήσος Χίος», επέστρεψε στο «Hellenic Trader” και ακολούθως στο «Άρτεμις» στα ενδοκυκλαδικά.
Από το “Άρτεμις» βρέθηκε στο «Ιεράπετρα Λ» και μετά σε ένα ακόμα μεγάλο σχολείο, το «Βιτσέντζος Κορνάρος».
Από τον «Κορνάρο» πήγε στο «Κρήτη Ι», μετά επέστρεψε ξανά στο «Άρτεμις»,στο «Κρήτη Ι» και στο «Βιτσέντζος Κορνάρος».
Από τον «Κορνάρο» θα περάσει στο «Πρέβελης» και την Πανεπιστημιακού επιπέδου και δυσκολίας γραμμή της Κασοκαρπαθίας.
Και από εκεί θα πιάσει καπετάνιος στο «Μυρτιδιώτισσα» μέχρι τον Οκτώβριο του 2016, μια αποστολή δύσκολη που στέφθηκε από μεγάλη επιτυχία.
Και από τις Σποράδες βρέθηκε στο Ιόνιο και στο «Ανδρέας Κάλβος», όπου και παραμένει.
Το Μάρτιο του 2017 έφερε το «Διονύσιος Σολωμός» από τη Ζάκυνθο στον Νέο Μόλο Δραπετσώνας για την ολοκλήρωση της μετασκευής του.
Και από τη Μεγάλη Δευτέρα ξεκινά ξανά δρομολόγια στο Ιόνιο με το «Ανδρέας Κάλβος».
Οι πλοίαρχοι με τους οποίους ταξίδεψε
Στην Ακτοπλοΐα ξεκίνησε με τον καπετάν-Γιάννη τον Κουτσουπάκη στο «Μυρτιδιώτισσα».
Συνέχισε με τον καπετάν-Γιάννη τον Ξυδάκη στο «Σοφοκλής Βενιζέλος».
Στο «Αριάδνη» συνεργάστηκε με τον καπετάν-Δημήτρη τον Παπατσάτση.
Στο “Hellenic Trader” δούλεψε με τον καπετάν-Γιαννούλη το Χαζάπη και τον καπετάν-Βασίλη το Γεροντάκη.
Στο «Σοφοκλής Βενιζέλος» με τον καπετάν-Απόστολο Αποστολάκη.
Στο «Ιεράπετρα Λ» με τον καπετάν-Μανώλη τον Κορρέ και τον καπετάν-Μανώλη το Μουτσάτσο.
Στο «Βιτσέντζος Κορνάρος» με τον καπετάν-Δημήτρη το Λαδά.
Στο «Νήσος Χίος» τον καπετάν-Νίκο τον Κουγιουμτζάκη και τον καπετάν-Μάριο Καστόρη.
Στο «Άρτεμις» με τον καπετάν-Μανώλη τον Κορρέ και τον καπετάν-Στέλιο τον Περιστεράκη.
Στο «Κρήτη Ι» τον καπετάν-Νίκο τον Κουγιουμτζάκη και τον καπετάν-Γιάννη τον Ξυδάκη
Στο Πρέβελης» τον καπετάν-Βαγγέλη τον Στουραΐτη.
Έχει συνεργαστεί ακόμα με τον καπετάν-Χριστόφορο το Σκαμάγκα.
Στο ΚΕΣΕΝ Πλοιάρχων
Ο καπετάν-Δημήτρης ο Συνοδινός θα ήθελε να κάνει μια ιδιαίτερη μνεία στον καπετάν-Μιχάλη το Μιγαδάκη, τον οποίο τον είχε δάσκαλο στο ΚΕΣΕΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ.
Η συμβολή του καπετάν-Μιχάλη του Μιγαδάκη στην άριστη κατάρτιση των Πλοιάρχων ήταν ιδιαίτερα σημαντική.
Δίδασκε «Ασφάλεια-Ναυσιπλοΐα-Χειρισμό και Μανούβρα».
Η απουσία του από τo KEΣΕΝ είναι ιδιαίτερα σημαντική.
Η νέα γενιά
Από τη νέα γενιά των Πλοιάρχων θα ήθελε να σταθεί στον καπετάν-Βαγγέλη το Στουραΐτη, με τον οποίο συνεργάστηκε στο «Πρέβελης».
Θεωρεί ότι καπετάνιοι όπως ο καπετάν-Βαγγέλης ο Στουραΐτης αποτελούν το βαρύ πυροβολικό της New Generation.
Τη Μεγάλη Δευτέρα ξεκινά δρομολόγια με το «Ανδρέας Κάλβος» στη γραμμή Κυλλήνης-Ζακύνθου και τη γραμμή Κυλλήνης-Πόρου.
Καθημερινά το πλοίο θα εκτελεί τέσσερα, έως και πέντε, δρομολόγια.
Οι αξιωματικοί της γέφυρας, όπως και όλο το πλήρωμα, είναι εξαιρετικοί.
Το ίδιο εξαιρετική και εποικοδομητική είναι και η συνεργασία του με την εταιρεία.
Πιστεύει πολύ στις καλές σχέσεις και την αρμονική συνεργασία με το πλήρωμα του.
Αλλά θέλει πολύ να υπάρχουν καλές σχέσεις και με υπόλοιπα πλοία που ταξιδεύουν στις ίδιες γραμμές.
Ένας χαιρετισμός, μια καλή κουβέντα, ένα χαμόγελο μπορεί να κάνουν το κλίμα στο λιμάνι καλύτερο.
Οι συνθήκες στα λιμάνια και τις θάλασσες είναι από μόνες τους δύσκολες.
Με την ανθρωπιά και την καλή διάθεση μπορεί να γίνει καλύτερη η καθημερινότητα όλων όσων εμπλέκονται στην Ακτοπλοΐα.
Μια ακόμα μεγάλη αγάπη του καπετάν-Δημήτρη του Συνοδινού είναι οι μηχανές.
Είναι μέλος του VARADERO CLUB HELLAS, το οποίο έχει σημαντική κοινωνική προσφορά σε πολλές περιοχές της χώρας μας.
Πολλές φορές οι μηχανές έχουν αναλάβει να φέρουν σε πέρας δύσκολες αποστολές και να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά.
Η Σίφνος είναι πάντα μέσα του.
Όπου και αν πάει, όπου και αν ταξιδέψει, σε όποιο πλοίο και αν βρεθεί η Σίφνος κυλάει βαθιά στο αίμα του.
Τόσα χρόνια πολλές φορές περνούσε από τη Σίφνο.
Την έβλεπε από μακριά.
Και ο νους του πάντα γύριζε στο Φάρο των παιδικών του χρόνων.
Όταν οι άνθρωποι χαμογελούσαν με την ψυχή τους.
Σήμερα νιώθε πως έχουν λείψει αυτά τα χαμόγελα.
Και αυτό είναι κάτι που του λείπει πάρα πολύ …