Στην συνέχεια του αφιερώματος των παλιών πλοίων της Σίφνου ας δούμε λίγα πράγματα για το ΜΗΛΟΣ ΕΞΠΡΕΣ,για πολλούς το καλύτερο πλοίο που έχει περάσει από την γραμμή.
Το “Μήλος Εξπρές” φθάνει στο λιμάνι των Καμαρών της Σίφνου στα τέλη της δεκαετίας του ’80.
Η Αγία Αικατερίνη των Καμαρών συμπληρώνει αρμονικά το φόντο της φωτογραφίας.
Η Αγία Αικατερίνη των Καμαρών συμπληρώνει αρμονικά το φόντο της φωτογραφίας.
Το πλοίο ανήκει στην Lindos Lines των Μηνά Σταθάκη και Βασίλη Μανούσου, μια εταιρεία-ορόσημο για τη γραμμή των Δυτικών Κυκλάδων.
Πρωτοεμφανίστηκαν στη γραμμή με το θρυλικό “Κανάρης” στην τελευταία φάση των ταξιδιών του πλοίου, γύρω στα 1975.
Με τον καπετάν-Φώτη Καλαθά στο λιμάνι.
Με τον καπετάν-Φώτη Καλαθά στο λιμάνι.
Το 1977 ακολούθησε η αγορά του “Ιόνιον” της Strintzis Lines.
Η αγορά του φάνταζε με ρίσκο, αλλά στην πράξη αποδείχτηκε κίνηση-ματ.
Οι εποχές άλλαζαν και τα επιβατηγά παραχωρούσαν σιγά-σιγά τη σκυτάλη στα επιβατηγά/οχηματαγωγά.
Πολύ σύντομα το γκαράζ του “Ιόνιον” θα αποδειχθεί μικρό για να καλύψει τις ανάγκες της γραμμής σε αυτοκίνητα και φορτηγά.
Η αγορά του φάνταζε με ρίσκο, αλλά στην πράξη αποδείχτηκε κίνηση-ματ.
Οι εποχές άλλαζαν και τα επιβατηγά παραχωρούσαν σιγά-σιγά τη σκυτάλη στα επιβατηγά/οχηματαγωγά.
Πολύ σύντομα το γκαράζ του “Ιόνιον” θα αποδειχθεί μικρό για να καλύψει τις ανάγκες της γραμμής σε αυτοκίνητα και φορτηγά.
Με τον καπετάν-Λάζαρο Γαβαλά στο τιμόνι το πλοίο κέρδιζε τις καρδιές των επιβατών σε κάθε ταξίδι οργιά με την οργιά.
Ένα ατύχημα στις Καμάρες, εκείνη την φοβερή και τρομερή Μεγάλη Τετάρτη, θα οδηγήσει στην ανάληψη της πλοιαρχίας του πλοίου από τον καπετάν-Γιώργη Σιγάλα.
Αμφότεροι Σαντορινιοί.
Την πλοιαρχία του πλοίου θα αναλάβουν ακόμα ο καπετάν-Βασίλης Λεονταράκης από τα Κύθηρα και ο καπετάν-Ανδρέας Μπενάκης από τη Σίφνο.
Όλα αυτά μέχρι εκείνη την αποφράδα ημέρα του Οκτώβρη του 1992 στην Άγρια Γραμβούσα.
Ένα ατύχημα στις Καμάρες, εκείνη την φοβερή και τρομερή Μεγάλη Τετάρτη, θα οδηγήσει στην ανάληψη της πλοιαρχίας του πλοίου από τον καπετάν-Γιώργη Σιγάλα.
Αμφότεροι Σαντορινιοί.
Την πλοιαρχία του πλοίου θα αναλάβουν ακόμα ο καπετάν-Βασίλης Λεονταράκης από τα Κύθηρα και ο καπετάν-Ανδρέας Μπενάκης από τη Σίφνο.
Όλα αυτά μέχρι εκείνη την αποφράδα ημέρα του Οκτώβρη του 1992 στην Άγρια Γραμβούσα.
Το 1988 ο καπετάν-Βασίλης Λεονταράκης με τον μαστρο-Παναγιώτη Μάντουκα θα φέρουν το θρυλικό “Vortigern” από την Αγγλία.
Μια χρυσή εποχή ξεκινά.
Ο καπετάν-Γιώργης Σιγάλας και ο καπετάν-Στέλιος Βιτσαράς είναι οι καπετάνιοι που πιο πολύ θα το ταξιδέψουν στην Ελλάδα.
Μια χρυσή εποχή ξεκινά.
Ο καπετάν-Γιώργης Σιγάλας και ο καπετάν-Στέλιος Βιτσαράς είναι οι καπετάνιοι που πιο πολύ θα το ταξιδέψουν στην Ελλάδα.
Ό,τι και να πει κανείς θα είναι λίγο.
Τα χρόνια μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’90, η γραμμή των Δυτικών Κυκλάδων ήταν μια χρυσοφόρα γραμμή.
Τα χρόνια μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’90, η γραμμή των Δυτικών Κυκλάδων ήταν μια χρυσοφόρα γραμμή.
Ακόμα και σήμερα, κοντά στα δεκαεπτά χρόνια μετά, κανείς δεν ξεχνά την εταιρεία με το “ΣΜ” στην τσιμινιέρα.
Άλλες εποχές…..
Όμορφες εποχές ….
Άλλες εποχές…..
Όμορφες εποχές ….
“Μια συνηθισμένη καθημερινή σκηνή που έχει τη δύναμη να ξορκίζει τη λήθη, φέρνοντας από το παρελθόν εικόνες οικείες και αγαπημένες της ζωής ….”.
Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον ποιητή-σκηνοθέτη Δημήτρη Μαυρίκιο και ακούγονταν στο ντοκυμαντέρ “Τα γεφύρια του Ιονίου” που αναζητούσαν τους πανάρχαιους και τους σύγχρονους συνδετικούς κρίκους ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ιταλία.
Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον ποιητή-σκηνοθέτη Δημήτρη Μαυρίκιο και ακούγονταν στο ντοκυμαντέρ “Τα γεφύρια του Ιονίου” που αναζητούσαν τους πανάρχαιους και τους σύγχρονους συνδετικούς κρίκους ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ιταλία.
Κάπως έτσι αναζητούμε και εμείς τους συνδετικούς μας κρίκους με το παρελθόν.
Τα πλοία με τα οποία κάποτε ταξιδέψαμε, τα πλοία που αγαπήσαμε, τα πλοία που μας πρόσφεραν τα ομορφότερα ταξίδια.
Τα πλοία με τα οποία κάποτε ταξιδέψαμε, τα πλοία που αγαπήσαμε, τα πλοία που μας πρόσφεραν τα ομορφότερα ταξίδια.
Μέσα στην τρέλα που βιώνουμε καθημερινά ακούγεται ξαφνικά μια βραχνή φωνή:
“Φούντο την αριστερή”
Είναι ο καπετάν-Στέλιος Βιτσαράς στην αριστερή βαρδιόλα του “Μήλος Εξπρές”.
Αρχετυπική μορφή ενός πλοίου, μιας εταιρείας, μιας εποχής και μιας Ακτοπλοΐας που δεν υπάρχει πια.
Πλοίο-σύμβολο μιας “καραβίσιας εποχής, όπως γράφει ο Manos Gaitanos.
Πλοίο μοναδικό που σύνδεσε για 14 χρόνια τις Δυτικές Κυκλάδες με τον Πειραιά με τρόπο υποδειγματικό.
Ξεκίνησε τα δρομολόγιά του το 1988 με τα σινιάλα της εταιρείας του Μηνά Σταθάκη και του Στέλιου Μανούσου.
Με “ΣΜ” στην τσιμινιέρα του και την LINDOS LINES στις μπάντες του.
Με πληρώματα εκλεσκτά που σπάνια άλλαζαν, με πλοιάρχους που έγραφαν ιστορία.
Ο καπετάν-Γιώργης Σιγάλας ήταν ο πρώτος του καπετάνιος.
Στην Ελλάδα το έφερε ο καπετάν-Βασίλης Λεονταράκης.
Ο καπετάν-Στέλιος Βιτσαράς το απογείωσε.
“Φούντο την αριστερή”
Είναι ο καπετάν-Στέλιος Βιτσαράς στην αριστερή βαρδιόλα του “Μήλος Εξπρές”.
Αρχετυπική μορφή ενός πλοίου, μιας εταιρείας, μιας εποχής και μιας Ακτοπλοΐας που δεν υπάρχει πια.
Πλοίο-σύμβολο μιας “καραβίσιας εποχής, όπως γράφει ο Manos Gaitanos.
Πλοίο μοναδικό που σύνδεσε για 14 χρόνια τις Δυτικές Κυκλάδες με τον Πειραιά με τρόπο υποδειγματικό.
Ξεκίνησε τα δρομολόγιά του το 1988 με τα σινιάλα της εταιρείας του Μηνά Σταθάκη και του Στέλιου Μανούσου.
Με “ΣΜ” στην τσιμινιέρα του και την LINDOS LINES στις μπάντες του.
Με πληρώματα εκλεσκτά που σπάνια άλλαζαν, με πλοιάρχους που έγραφαν ιστορία.
Ο καπετάν-Γιώργης Σιγάλας ήταν ο πρώτος του καπετάνιος.
Στην Ελλάδα το έφερε ο καπετάν-Βασίλης Λεονταράκης.
Ο καπετάν-Στέλιος Βιτσαράς το απογείωσε.
Ο καπετάν-Σιδερής Μαμίδης ήταν ο τελευταίος του καπετάνιος με τα σινιάλα της SAOS FERRIES.
Το τελευταίο όνομα με το οποίο ταξίδεψε στο Βόρειο Αιγαίο ήταν “Νήσος Λήμνος”.
Tον κύκλο του τον έκλεισε στις 18 Οκτωβρίου 2004.
Στο Λαύριο έπεσαν άδοξα οι τίτλοι τέλους.
Ήταν η εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.
Ήταν η εποχή της ισχυρής Ελλάδας.
Ήταν η αποκορύφωση μια ακόμα μεγάλης ιδέας.
Το τελευταίο όνομα με το οποίο ταξίδεψε στο Βόρειο Αιγαίο ήταν “Νήσος Λήμνος”.
Tον κύκλο του τον έκλεισε στις 18 Οκτωβρίου 2004.
Στο Λαύριο έπεσαν άδοξα οι τίτλοι τέλους.
Ήταν η εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.
Ήταν η εποχή της ισχυρής Ελλάδας.
Ήταν η αποκορύφωση μια ακόμα μεγάλης ιδέας.
Ο Καπετάν-Σιδερής Μαμίδης το αποχαιρετούσε με ένα υπέροχο κείμενο, οι φίλοι του δεν ήθελαν να το πιστέψουν.
Το ίδιο το “Μήλος Εξπρές” έφευγε τότε με το κεφάλι σκυμμένο.
Το ίδιο το πλοίο ήξερε καλά πως 10 χρόνια μετά οι άνθρωποι θα καταλάβαιναν πως πλοία σαν το “Μήλος Εξπρές” δεν θα έπρεπε να φεύγουν με τον τρόπο που έφευγαν από την ακτοπλοΐα μας.
Αλλά όταν θα το καταλάβαιναν, τα πιο πολλά παλιά πλοία θα είχαν σαλπάρει για μακριά.
Το ίδιο το “Μήλος Εξπρές” έφευγε τότε με το κεφάλι σκυμμένο.
Το ίδιο το πλοίο ήξερε καλά πως 10 χρόνια μετά οι άνθρωποι θα καταλάβαιναν πως πλοία σαν το “Μήλος Εξπρές” δεν θα έπρεπε να φεύγουν με τον τρόπο που έφευγαν από την ακτοπλοΐα μας.
Αλλά όταν θα το καταλάβαιναν, τα πιο πολλά παλιά πλοία θα είχαν σαλπάρει για μακριά.
Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα.
Και κλείνουμε με 2 λόγια για τον καπετάνιο που το απογείωσε,τον άνθρωπο που αγαπήθηκε όσο λίγοι απο τους κατοίκους των Δυτικών Κυκλάδων
Τα λόγια είναι πολύ πτωχά.
Ο καπετάν-Στέλιος Βιτσαράς σαλπάρησε για το τελευταίο ταξίδι.
Με τη βροντερή του φωνή φώναξε “Μόλα όλα”, οι κάβοι λύθηκαν, η άγκυρα ανέβηκε και το πλοίο ξεκόλλησε από το ντόκο …..
Ο καπετάν-Στέλιος Βιτσαράς σαλπάρησε για το τελευταίο ταξίδι.
Με τη βροντερή του φωνή φώναξε “Μόλα όλα”, οι κάβοι λύθηκαν, η άγκυρα ανέβηκε και το πλοίο ξεκόλλησε από το ντόκο …..
Ο καπετάν-Στέλιος Βιτσαράς έφυγε για να συναντήσει το “Μήλος Εξπρές”, το “Γεώργιος Εξπρές”, το “Σκόπελος”, το “Λήμνος”, το “Έλλη”/”Σχοινούσα”, το “Γεώργιος” και τα άλλα πλοία που καπετάνεψε και ταξίδεψε.
Άνθρωπος σεμνός, σπάνιος, χαμηλών τόνων.
Στο “Μήλος Εξπρές” η καριέρα του απογειώθηκε.
Από το “Γεώργιος Εξπρές” βρέθηκε στο “Μήλος Εξπρές”…
Η καλύτερη μεταγραφή που έγινε ποτέ.
Στα χέρια του το “Μήλος” απογειώθηκε.
Έμεινε στο πλοίο έως το 2002 όταν το πλοίο πουλήθηκε στην SAOS FERRIES.
Αποχώρησε όταν τα πάντα είχαν αλλάξει στο λιμάνι.
Στο “Μήλος Εξπρές” η καριέρα του απογειώθηκε.
Από το “Γεώργιος Εξπρές” βρέθηκε στο “Μήλος Εξπρές”…
Η καλύτερη μεταγραφή που έγινε ποτέ.
Στα χέρια του το “Μήλος” απογειώθηκε.
Έμεινε στο πλοίο έως το 2002 όταν το πλοίο πουλήθηκε στην SAOS FERRIES.
Αποχώρησε όταν τα πάντα είχαν αλλάξει στο λιμάνι.
Ο πόνος για τους δικούς του ανθρώπους είναι πολύ μεγάλος.
Αλλά σίγουρα στεναχωρήθηκαν πολύ ακόμα και αυτοί που δεν είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν από κοντά.
Αλλά σίγουρα στεναχωρήθηκαν πολύ ακόμα και αυτοί που δεν είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν από κοντά.
Καλό ταξίδι καπετάν-Στέλιο Βιτσαρά …..
