O Λευτέρης o Μαζαρός
από το «Old Captain”
Ο Λευτέρης ο Μαζαρός, συν-ιδιοκτήτης του θρυλικού bar των Καμαρών
“Old Captain” ξετυλίγει το μακρύ κουβάρι των αναμνήσεων του ένα βράδυ
Κυριακής στα τέλη Οκτωβρίου του 2019.
Ο Λευτέρης περιγράφει στο kaipoutheos.gr ανάγλυφα την ιστορία του θρυλικού Bar η οποία
ξεκινά το 1982.
Συνδετικός κρίκος στην μεγάλη αυτή ιστορία είναι το περίφημο Φρα, ο
Φραγκίσκος ο Κατσουλάκης, που έφυγε πολύ πρόωρα από τη ζωή αυτή.
Με τον Φραγκίσκο γνωρίζονταν από μικρά παιδιά καθώς ο Λευτέρης
παραθέριζε κάθε χρόνο με τους γονείς του στη Σίφνο.
Ο Λευτέρης Σιφνιός αλλά έμενε Αθήνα και κάθε καλοκαίρι ερχόταν στη Σίφνο,το πρώτο καράβι που ήρθε
ήταν το «Ευαγγελίστρια».
Θυμάται ολοζώντανα το «Μιαούλης» και το «Κανάρης» και το απίστευτο
vibration που είχαν.
Το Φρα
Το Φρα νικήθηκε από το πάθος του για το αλκοόλ.
Ένας άνθρωπος με κοφτερό μυαλό, «μια μεγάλη προσωπικότητα,
προπορευόταν εκατό χρόνια μπροστά από τους άλλους», όπως αναφέρει
χαρακτηριστικά ο Λευτέρης ο Μαζαρός.
Ο πατέρας του ήταν ο Σταμάτης ο Κατσουλάκης, ο οποίος είχε μεγάλο
παντοπωλείο στην Απολλωνία και ήταν και ανταποκριτής της Εθνικής
Τράπεζας.
Η οικογένεια ήταν εύπορη.
Το Φρα είχε κάνει πολλά καλά στη ζωή του στους ανθρώπους, ήταν αβέρτος
άνθρωπος, δεν υπολόγιζε τα χρήματα.
Τα γλέντια του έχουν μείνει στην ιστορία.
Είχε ένα ιδιαίτερο πρόβλημα με το χέρι του, το οποίο υπολειτουργούσε
εξαιτίας μιας ασθένειας που πέρασε όταν ήταν μικρός. Και αυτή η αδυναμία
του έπαιξε σημαντικό ρόλο στη ζωή του.
Έφυγε 35-36 χρονών στα 1987-1988.
Η γέννηση του «Old Captain”
Παλαιότερα στον χώρο αυτόν υπήρχε ένα μαγαζί με τουριστικά είδη «Η
Γοργόνα», από όπου έμεινε και το άγαλμα της γοργόνας που υπάρχει ακόμα
και σήμερα στο “Old Captain”.
Ο Λευτέρης ταξίδευε μέχρι το 1982 ως Μηχανικός στα ποντοπόρα καράβια.
Είχε τελειώσει τη Σχολή του Ασπροπύργου.
‘Ηθελε όμως να αφήσει τα καράβια
Το 1981 φεύγει για ταξίδι με το καράβι και λέει του Φραγκίσκου Κατσουλάκη
πως υπάρχει ένα μαγαζί στις Καμάρες προς ενοικίαση.
«Έχε το νου σου αν βρεθεί μια γέφυρα με τον Ανδρέα, τον ιδιοκτήτη του
μαγαζιού. Το μαγαζί είναι σε εξαιρετική θέση, κυριολεκτικά πρόκειται για
μαγαζί-γωνία»
Τον Απρίλη του 1982 ο Λευτέρης ερχόμενος από Αλεξάνδρεια για Λαύριο
διαπληκτίζεται στο καράβι με τον καπετάνιο.
Και αποφασίζει στο Λαύριο να φύγει από το καράβι.
Ήταν Μεγάλη Τετάρτη του 1982.
Το Μεγάλο Σάββατο φτάνει στη Σίφνο.
Ο Κατσουλάκης είχε μιλήσει με τον ιδιοκτήτη, ο οποίος τον διαβεβαίωσε ότι
θα του έδινε το μαγαζί.
Όμως, η υπόθεση κάπου κόλλησε, το πράγμα τούμπαρε και δεν προχώρησε η
ενοικίαση.
Στο ενδιάμεσο είχε βρεθεί η «Cinderella» και ο Λευτέρης αποφασίζει να μπει
συνέταιρος σε αυτό το μαγαζί.
Μετά από δύο εβδομάδες αφού είχε ανοίξει η «Cinderella” έρχεται το Φρα
και του λέει ότι το πήραν το μαγαζί.
Ο Λευτέρης του λέει τότε «Πάρε το μαγαζί και βλέπουμε».
Ο ίδιος δεν μπορούσε να αφήσει τη “Cinderella”.
Στο μαγαζί θα δοθεί το όνομα “Old Captain”.
Νονός είναι ένας Συριανός δικηγόρος, ο Βαρθαλίτης.
Σε αυτήν την περίοδο ο Φραγκίσκος ο Κατσουλάκης ερχόμενος από Πειραιά
με το «Κίμωλος»» συναντά στο καράβι τον Αντώνη Μανωλάτο, τον Ντόριαν
(Θόδωρα) Κόκα και τον Γιώργο Ταμπακόπουλο, πολύ καλούς μουσικούς και
αρκετά γνωστούς στη μουσική σκηνή της Αθήνας. Όλοι αυτοί ήταν στο
Αμερικάνικο Κολλέγιο.
Οι μουσικοί πήγαιναν στη Μήλο για να παίξουν live σε μαγαζί του νησιού.
Ο Κατσουλάκης τους λέει «Έχουμε ένα μαγαζί στη Σίφνο και ελάτε να
παίξετε».
Την τελευταία στιγμή τους δελέασε και τους έπεισε να κατέβουν στις
Καμάρες.
Και τους έκανε συνέταιρους καθώς τους έδωσε το μισό μερίδιο του μαγαζιού,
25% στον Αντώνη και άλλο 25% στον Ντόριαν Κόκα.
Ο Ντόριαν (Θόδωρας) Κόκας, ένας Ελληνο-Αμερικάνος που έπαιζε κιθάρα
και τραγουδούσε.
Ο Αντώνης Μανωλάτος έπαιζε μπάσο.
Έπαιζαν στους «Αγάπανθος» και σε άλλα συγκροτήματα.
Oι «Αγάπανθος» εμφανίστηκαν το 1975 με το σινγκλ “Η Μπαλάντα της
Ελένης / Σαν Όνειρο” έχοντας στη σύνθεση τους Θόδωρο Τρύφωνα,
Ντόριαν-Θεόδωρο Κόκα και Χάρη Κατσιμίχα.
Καλλιτέχνες αναγνωρισμένοι που χαλαρά κατεβαίνουν στις Καμάρες για να
παίξουν σε ένα μαγαζί που στη συνέχεια μπήκαν και ως συνέταιροι.
Όλα αυτά παραπέμπουν σε μιαν άλλη εποχή με άλλες συνήθειες και άλλη
νοοτροπία.
Ο Ντόριαν Κόκας (Θεόδωρος Κόκας), Ελληνο-Αμερικανός που γεννήθηκε και
ζούσε στην Αμερική) εγγράφεται στο ACS του Κολλεγίου Αθηνών, την άνοιξη
του 1969. Είχε έρθει στην Ελλάδα, τα Χριστούγεννα του 1968, ή κατά τις
πρώτες μέρες του Ιανουαρίου του 1969, με σκοπό να λιποτακτήσει από το
εκστρατευτικό σώμα, στο οποίο η Αμερικανική Κυβέρνηση, τον είχε
κατατάξει, και προόριζε να στείλει στο Βιετνάμ.
Ο Ντόριαν, στην Αμερική είχε παρατήσει το σχολείο, και έμπλεξε με τους
χίπις. Όταν έφτασε σε ηλικία στράτευσης, κληρώθηκε για τον Πόλεμο στο
Βιετνάμ, και τότε η μητέρα του, σχεδίασε την απόδραση στους παππούδες
του, στην Ελλάδα.
Ο Λευτέρης στο “Old Captain”
Το 1985 o Λευτέρης Μαζαρός επιστρέφει στο “Old Captain” και ξεκινά
συνεργασία με τον Φραγκίσκο τον Κατσουλάκη ο οποίος πλέον ήταν σε
προχωρημένο στάδιο αλκοολισμού
Είχαν ήδη ξεκινήσει τα σοβαρά προβλήματα υγείας.
Και τότε το Φρα έδωσε το μερίδιό του στον Λευτέρη και τον Αντώνη.
Ο Ντόριαν ήθελε να φύγει και αποχώρησε το 1986 εξαιτίας προβλημάτων
υγείας και έδωσε το μερίδιό του στον Λευτέρη.
Ο Ντόριαν νικήθηκε και αυτός από τον ίδιο ύπουλο εχθρό που νίκησε και το
Φρα.
Από το μαγαζί έχουν περάσει όλα αυτά τα χρόνια πολλοί μουσικοί
Έχει περάσει και ο Αντώνης ο Αράπης από το μαγαζί για ένα χρόνο.
Μια ακόμα μορφή που έχει δεθεί με το μαγαζί είναι ο Ματ Μπάρετ, ο οποίος
έπαιξε και αυτός κάποια χρόνια μουσική και συνεχίζει να έρχεται σαν
επισκέπτης κάθε χρόνο.
Είναι πολλοί αυτοί που κόλλησαν με το μαγαζί και έρχονται και ξανάρχονται
κάθε χρόνο.
Στο μαγαζί έπαιζαν ξένη μουσική
Το 1986 αποχώρησε από το μαγαζί το Φρα και τους παραχώρησε το μερίδιό
του στον Αντώνη και το Λευτέρη
Ο Λευτέρης στάθηκε δίπλα στο Φρα μέχρι το τέλος του.
Μέχρι το τέλος που τον βρήκε στον «Ευαγγελισμό».
Η Μαριάννα, η αδελφή του Φρα, τον πρόλαβε στο νοσοκομείο λίγο πριν
πεθάνει.
Όλα αυτά συνέβησαν το 1988
Η ιστορία αυτή είναι απίστευτη.
Από τότε έχουν περάσει πάνω από τριάντα χρόνια.
Ο Λευτέρης συνεχίζει με τον συνέταιρό του, τον Αντώνη, την ιστορία του
“Old Captain”.
Μια ανθρώπινη ιστορία ενός αγαπημένου bar των Καμαρών.
Ευχαριστούμε πολύ τον Λευτέρη Μαζαρό.
Κοινοποιήστε:
