Ανοίγουμε ένα θέμα «Νοσταλγώντας το χθες».
Που και που θα μπαίνει κάτι τέτοιο για να ξεφεύγουμε λίγο από το αβέβαιο σήμερα.
Μια φωτογραφία που μας γυρίζει πίσω στο χρόνο, στο καλοκαίρι του 2003.
Το “Εξπρές Απόλλων” γυρίζει για να δέσει στις Καμάρες της Σίφνου.
Με τον καπετάν-Σπύρο Θηραίο, το πλοίο ταξίδεψε εκείνο το καλοκαίρι στη γραμμή των Δυτικών Κυκλάδων έχοντας συνοδοιπόρο το “Εξπρές Πήγασος”.
Δυο φορές την εβδομάδα επέκτεινε το δρομολόγιό του για Φολέγανδρο-Σίκινο-Ίο-Σαντο
Ο “Απόλλωνας” τα πήγε περίφημα και σε αυτήν την γραμμή, παρόλο που η εταιρεία του είχε αρχίσει να μην τον εμπιστεύεται όσο θα έπρεπε.
Οι γραμμές του, πλέον, άλλαζαν σχεδόν κάθε χρόνο.
Ήταν ο καιρός της “δυνατής Ελλάδας” που μερικά χρόνια αργότερα θα αποδεικνυόταν ο μεγαλύτερος αστικός μύθος, “ένας γίγαντας με πήλινα πόδια”, όπως είχε πει γνωστός “ατακαδόρος” πολιτικός. Βέβαια, η παραπάνω ρήση προοριζόταν για άλλη χώρα, η οποία συμπτωματικά εδώ και χρόνια μας χορεύει κανονικά στο ταψί.Το καλοκαίρι του 2004. ο “Απόλλωνας” θα ταξιδέψει από τη Ραφήνα για Άνδρο-Τήνο-Μύκονο.
Τα επόμενα καλοκαίρια θα ταξιδέψει στη γραμμή της Σάμου-Ικαρίας και της αγαπημένης του Παροναξίας.
Το “Εξπρές Απόλλων” γυρίζει για να δέσει στις Καμάρες της Σίφνου.
Με τον καπετάν-Σπύρο Θηραίο, το πλοίο ταξίδεψε εκείνο το καλοκαίρι στη γραμμή των Δυτικών Κυκλάδων έχοντας συνοδοιπόρο το “Εξπρές Πήγασος”.
Δυο φορές την εβδομάδα επέκτεινε το δρομολόγιό του για Φολέγανδρο-Σίκινο-Ίο-Σαντο
Ο “Απόλλωνας” τα πήγε περίφημα και σε αυτήν την γραμμή, παρόλο που η εταιρεία του είχε αρχίσει να μην τον εμπιστεύεται όσο θα έπρεπε.
Οι γραμμές του, πλέον, άλλαζαν σχεδόν κάθε χρόνο.
Ήταν ο καιρός της “δυνατής Ελλάδας” που μερικά χρόνια αργότερα θα αποδεικνυόταν ο μεγαλύτερος αστικός μύθος, “ένας γίγαντας με πήλινα πόδια”, όπως είχε πει γνωστός “ατακαδόρος” πολιτικός. Βέβαια, η παραπάνω ρήση προοριζόταν για άλλη χώρα, η οποία συμπτωματικά εδώ και χρόνια μας χορεύει κανονικά στο ταψί.Το καλοκαίρι του 2004. ο “Απόλλωνας” θα ταξιδέψει από τη Ραφήνα για Άνδρο-Τήνο-Μύκονο.
Τα επόμενα καλοκαίρια θα ταξιδέψει στη γραμμή της Σάμου-Ικαρίας και της αγαπημένης του Παροναξίας.
Οι τίτλοι τέλους θα πέσουν με τα σινιάλα της European Sea Ways των αδελφών Αρκουμάνη.
Το όνομα, βέβαια, παρέμεινε σχεδόν πάντα το ίδιο: “Απόλλων”.
Και ο τελευταίος του καπετάνιος ήταν ο εξαιρετικός καπετάν-Δημήτρης Παπατσάτσης.
Ο “Απόλλωνας” παραμένει πάντα ένας θρύλος.
Και η δόξα του καλά κρατεί…
Advertisements
