Ζούμε δύσκολες εποχές.
Καθημερινά ακούμε μαντάτα που σκοτεινιάζουν τον ορίζοντα.
Σήμερα ακούσαμε ένα ακόμα μαύρο μαντάτο.
«Έφυγε» ο Στέφανος ο Κόμης λίγο μετά τα πενήντα του χρόνια…
Ο γιος του Μανώλη και της Ειρήνης.
Ο αδελφός του Βασίλη και του Νίκου.
Ο Στέφανος με το ταξί.
Ένας άνθρωπος ήσυχος με ευγενική ψυχή μικρού παιδιού,με τα φυτά του και τα καναρίνια του.
Τόσα και τόσα χρόνια ανέβαινε και κατέβαινε με το ταξί του.
Ακολούθησε το επάγγελμα του πατέρα του.
Ο Μανώλης ο Κόμης ήταν ο πρώτος που έφερε λεωφορείο στη Σίφνο, το οποίο πρέπει να αγόρασε ο Φραγκούλης ο Ψαθάς.
Ο πατέρας του Στέφανου συνέχισε με το ταξί και το βενζινάδικο.
Μαζί με την Ειρήνη δημιούργησαν μία όμορφη οικογένεια με τρία παιδιά.
Ο Στέφανος ήταν το στερνοπαίδι τους.
Μεγαλωμένος στην γειτονιά της Σωτήρας που γιόρταζε προχθές,κάθε χρόνο ήταν εκεί ο Στέφανος,φέτος δυστυχώς δεν μπορούσε.Ο Στέφανος μας είχε δώσει απλόχερα και με μεγάλη ευχαρίστηση αρκετές παλιές φωτογραφίες από το αρχείο του,αλλά και πληροφορίες.
Και τώρα ο Στέφανος «έφυγε» τόσο μα τόσο γρήγορα.
Για να συνεχίσει με το ταξί του σε ουράνιες διαδρομές.
Εκεί θα σμίξει ξανά με τον πατέρα του και τη μητέρα του.
Κρίμα και άδικο να μισέψει τόσο νωρίς.
Τα λόγια είναι περιττά.
Καλό ταξίδι, ευγενικέ Στέφανε.
Ωχ! Κακή είδηση κρίμα τον λεβέντη να φύγει τόσο νέος. Τον θυμάμαι στην παιδική του ηλικία που υπηρετούσα στη Σίφνο και κάθε φορά που ερχόμουν στο νησί τον έβλεπα μαζί με πολλούς άλλους γνωστούς. Να είναι η μνήμη του αιωνία.