Του Ιωσήφ Παπαδόπουλου
Δεν ξέρω αν είμαι τυχερός επειδή στις περιπλανήσεις μου συναντώ μοναδικούς ανθρώπους, οι οποίοι δεν προβάλλονται από τα μέσα μαζικής εξαπάτησης, ή είμαι ευλογημένος επειδή έχω πολύ καλούς φίλους, όπως ο Βασίλης Λαζακίδης, που με συστήνουν σε εξωπραγματικούς συμπατριώτες μας όπως ο 72χρονος σήμερα Βελισσάριος Μυλωνάς.
Δεν υπάρχουν πραγματικά λόγια για να περιγράψει κανείς αυτά που κάνει ο απίστευτος αυτός μηχανολόγος, μυλωνάς και μηχανόβιος στην Αναρράχη Πτολεμαίδας. Τι κάνει εκτός από το ότι είναι μηχανόβιος στην ηλικία των 72 ετών και δημιουργός μιας μεγάλης επιχείρησης παραγωγής ζωοτροφών; Συλλέγει διαλυμένους κινητήρες εσωτερικής καύσης, που χρονολογούνται από τις αρχές του περασμένου αιώνα, τους ανακατασκευάζει και τους κάνει να λειτουργούν!
Ό,τι και να γράψω για τον Βελισσάριο Μυλωνά θα είναι λίγο. Ο άνθρωπος είναι πολύ μπροστά. “Συγκέντρωσα αυτούς τους κινητήρες με την βοήθεια και την ψυχολογική υποστήριξη των παιδιών μου που συνέδραμαν χρηματικά. Ήταν όλοι διαλυμένοι και σε απελπτιστική κατάσταση! Τους ανακατασκεύασα και τους βλέπω σήμερα να λειτουργούν! Αυτή είναι η ευχαρίστησή μου! Άλλοι βλέπουν ένα μάρμαρο, ένα ζωγραφικό πίνακα και συγκινούνται. Εγώ συγκινούμαι βλέποντας αυτούς τους κινητήρες! Κακό 
είναι; Δεν θέλω ούτε να τους πουλήσω ούτε να τους εκθέσω εισπράττοντας εισιτήριο! Τους αφήνω παρακαταθήκη στην κοινωνία να τους θαυμάζει! Η πόρτα αυτού του αποθηκευτικού χώρου είναι πάντοτε ανοικτή σε όσους θέλουν τα δουν τους κινητήρες, ακόμη και κατά την παουσία μου!”, λέει ο Βελισσάριος Μυλωνάς και με αφήνει άναυδο.
Καθώς μου εξομολογείται τη μεγάλη αγάπη του για τις μοτοσυκλέτες, λέει : “Δεν αφήνω συγκέντρωση μηχανόβιων που να μη συμετάσχω. Αυτή η τρίτροχη τσόπερ μηχανή είναι η μεγάλη μου αδυναμία. Της έχω βάλει ένα κινητήρα Volks Wagen 1.600 cc και με ταξιδεύει καταπληκτικά. Λέω στους μηχανόβιους φίλους μου ότι δεν αγαπούν τις μοτοσυκλέτες τους όταν τρέχουν με 200 χιλιόμετρα την ώρα. Είναι τυχεροί γιατί τους αγαπούν οι μοτοσυκλέτες τους και είναι ακόμη ζωντανοί!“.
Δεν θα γράψω περισσότερα γιατί, όπως προείπα, ό,τι και να γράψω για τον Βελισσάριο Μυλωνά θα είναι πολύ φτωχό για να περιγράψει το έργο του. Θα πω μόνο ότι θα ήθελα πολύ να ήταν αδελφός μου, γιατί πατέρα δεν θα μπορούσα να τον έχω λόγω ελάχιστης διαφοράς ηλικίας…
Πηγή: www.ribandsea.com
