Αποχαιρετισμός από τον ιατρό κ.Κώστα Θεοδωρίδη στον ιατρό της Σίφνου κ Θωμά Γοζαδίνο

Ήτανε τέλος Αυγούστου 2008 όταν έφτασα για πρώτη φορά στο νησί της Σίφνου ως
” Ιατρός Υπηρεσίας Υπαίθρου “,
ως Αγροτικός ( νέος ) Ιατρός δηλαδή.
Ήξερα για το νησί ελάχιστα πράγματα,
τα περισσότερα από το διαδίκτυο που τότε είχε αρχίσει να μπαίνει για τα καλά στη ζωή μας και πρόσφερε πληροφορίες για όλα.
Έτσι έμαθα πως ήτανε το νησί με τα γνωστά κεραμικά, την φημισμένη ρεβυθάδα ψημένη για ώρες ολοβραδύς σε πήλινο σκεύος ( τσικάλι) στον ξυλόφουρνο,
τα όμορφα αρχοντικά χωριά της.
Έμαθα έτσι επίσης, πως ήταν το νησί του αρχιμάγειρα Νίκου Τσελεμεντέ,
των ποιητών Ιωάννη Γρυπάρη και Αριστομένη Προβελέγγειου και τόπος καταγωγής του πρώτου Υπουργού Παιδείας του ελεύθερου Ελληνικού Κράτους, Νικόλαου Χρυσόγελου.
Φτάνοντας λοιπόν στη νησί των Κυκλάδων και στο Πολυδύναμο Περιφερειακό Ιατρείο Σίφνου ( Π.Π.Ι Σίφνου)
ως νέος και σχετικά άπειρος Ιατρός
– οι εμπειρίες μου πέρα του διαβάσματος, ήταν η πρακτική στα Νοσοκομεία ως φοιτητής, η Στρατιωτική μου θητεία ως Ιατρός Μονάδας και το 3-μηνο στο Νοσοκομείο της Σύρου πρίν το Αγροτικό μου-
ρώτησα να μάθω πόσους Ιατρούς έχει συνολικά το νησί για να ” νιώσω μεγαλύτερη ασφάλεια “.
Ένα νησί που φιλοξενεί κατά τους χειμερινούς μήνες περίπου 4.000 κατοίκους και κατά τους καλοκαιρινούς πάνω από…. 25-30.000 ημερησίως,με κάθε λογής περιστατικά.
Άλλα πιο εύκολα και πολλά,
κατά πολύ πιο δύσκολα.
《 3 ! 》μου είπαν 《 και… ο κ. Θωμάς !!!! 》.
– 3 μόνο και εγώ δηλαδή, 4 ??!!
Τόσο λίγοι για όλο τον κόσμο?
Για όλο τον χρόνο??!!
Και ο κ. Θωμάς, ποιός είναι, ο Διευθυντής?
Ο Υπεύθυνος? ρώτησα.
-Όχι , μου είπανε η Βασιλική και η κ. Ειρήνη,
οι δύο μοναδικές Νοσηλεύτριες τότε του Ιατρείου.
Τα ίδια σχεδόν μου είπαν και ο Λεωνίδας,
αλλά και ο Γιαννούλης,
οδηγοί ασθενοφόρου τότε στο νησί,
ο κ. Νίκος ο Κακάκης του Μικροβιολογικού αλλά και η γραμματέας μας τότε η Μαρίνα.
Όλοι τους , μου έλεγαν τα ίδια !
– Ο κ. Θωμάς είναι αυτός που τρέχει για όλους και πάντα! Που βοηθάει τους πάντες και τον φωνάζουν όλοι στα δύσκολα…
Έχει σώσει κόσμο και κόσμο από τότε που επέστρεψε στη Σίφνο!
Ευτυχώς που τον έχουμε εδώ πλέον!
Θα τον γνωρίσεις σύντομα και θα καταλάβεις γιατί !
Μου έκανε εντύπωση η περιγραφή για αυτόν τον Ιατρό….. ” τον Ιατρό μας ! “,
όπως τον αποκαλούσαν όλοι στη Σίφνο.
Έτσι είχα την προσμονή να τον δώ,
να τον γνωρίσω για να καταλάβω “ιδίοις όμασι” , ποιός είναι ο κ. Θωμάς που έλεγαν τόσο σημαντικά και όμορφα λόγια οι κάτοικοι του νησιού.
” Τον Ιατρό τους ! ” ,
που μετά την Συνταξιοδότηση του ( 2007 ) ως Διευθυντής της Παθολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου της Χαλκίδας είχε επιστρέψει στον τόπο που αγαπούσε,
το νησί του.
Για να… ξεκουραστεί αλλά και να υπηρετήσει τους Συντοπίτες του.
Αυτό ήθελε!
Αυτό αγαπούσε!
Και το έδειχνε καθημερινά και στην πράξη !
Κατάλαβα άμεσα 《 τι εστί κ. Θωμάς ! 》 λοιπόν, όταν κατά την πρώτη μου “on call Εφημερία” τότε,
σε ένα δύσκολο Παθολογικό περιστατικό και πρίν φτάσω εγώ εκεί, είχε φτάσει ο κ. Θωμάς για να με ενημερώσει,
να με κατευθύνει,να με βοηθήσει…
Αυτό γινόταν σε όλα τα δύσκολα περιστατικά καθημερινά.
Ο κ. Θωμάς ήτανε ΠΑΝΤΑ εκεί!
Ήταν εκεί για να επέμβει, να κατευθύνει,
να ενημερώσει , να θεραπεύσει,
για να βοηθήσει !
Τον Συνάνθρωπο του,
αλλά και τους Συναδέλφους του.
Τον πάσχοντα και ασθενή,
αλλά μαζί και τον νέο Ιατρό και Συνάδελφο!
Έτρεχε για όλους και διαρκώς.
“Σωτηρία” για τους άλλους,
“ασφάλεια” για εμάς τους νέους επί τω πλείστον, Ιατρούς του νησιού.
Διαρκώς με ένα σακίδιο με ιατρικά εργαλεία ή διαφορά ιατρικά αντικείμενα και φάρμακα στην πλάτη, να αφήνει την Πουλάτη όπου έμενε και να κατευθύνεται απ’ άκρη σ’ άκρη….
Απ τις Καμάρες, λιμάνι του νησιού έως την Χερόνησσο, το βορειότερο ψαροχώρι της Σίφνου.
Από το Τρουλάκι εως τον Αη Συμεών,
απ’ το ελικοδρόμιο εως τον Προφήτη Ηλία ( τον ψηλό! ).
Που τον έχανες – που τον έβρισκες τον
κ. Θωμά,
ήτανε παντα όπου υπήρχε ανάγκη από Ιατρό και απο σωτηρία!
Είχε ο κ. Θωμάς αυτό το σπάνιο ταλέντο και χάρισμα να είναι ταυτοχρόνως εξαίρετος Επιστήμονας με βαθιά γνώση και εμπειρία,
με αμεσότητα στην αντιμετώπιση των περιστατικών και μαζί…. ακούραστος και αιώνια έφηβος, ώστε να αντέχει και να τρέχει ασταμάτητα ….
Από το Ιατρείο του στην Απολλωνία εως το Δημόσιο Ιατρείο και από τον Πλατύ Γυαλό στο Βαθύ, από το Κάστρο στα Εξάμπελα,
από τον Αρτεμώνα στο Φάρο,
απο το Άνω Πετάλι στην Καταβατή.
Αυτά που αναφέρω και περιγράφω παραπάνω γινότανε έκτοτε καθημερινά σχεδόν και όλο τον χρόνο,
σχεδόν μέχρι τέλος του 2021.
Δεν υπάρχει Σιφνιός, είτε μόνιμος κάτοικος είτε εκ της Αθήνας ερχόμενος τα καλοκαίρια κυρίως, που να μην τον ήξερε επειδή τον είχε βοηθήσει κάποια στιγμή.
Δεν υπήρχε τουρίστας ή επισκέπτης που να έφτασε στο νησί και όταν χρειάστηκε Ιατρική βοήθεια , να μην επισκέφτηκε τον κ. Θωμά για να δώσει λύση σε κάτι ιατρικά δύσκολο.
Δεν υπάρχει Αγροτικός Ιατρός που να πέρασε από τη Σίφνο από το 2006/2007 εως το 2021 και να μην βοηθήθηκε από τον κ. Θωμά σε οτιδήποτε Ιατρικό και όχι μόνο,
χρειάστηκε.
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να γνώρισε τον κ. Θωμά είτε ως Επιστήμονα,
είτε ως Άνθρωπο και να μην του είναι ευγνώμων.
Δεν υπάρχει άνθρωπος σήμερα που να τον γνώρισε και να μην λυπάται για την είδηση.
Δεν υπάρχει άνθρωπος και κυρίως Σιφνιός που σήμερα να μην κλαίει και να μην θρηνεί την απώλεια αυτού του εξαίρετου Επιστήμονα αλλά και σπουδαίου Ανθρώπου .
Ευχαριστώ για ότι πρόσφερες,
σ’ ευχαριστώ για ότι μου ( μας )
δίδαξες με τον τρόπο σου, τις γνώσεις σου και την στάση σου.
Θα σε θυμάμαι πάντα με τον ίδιο θαυμασμό, την εκτίμηση αλλά και σεβασμό όπως τότε που σε πρωτοαντάμωσα.
Και μ’ ένα σακίδιο στην πλάτη,
να τρέχεις για όλους …
Καλή ξεκούραση ” αιώνια Έφηβε” κ. Θωμά, καλό κατευόδιο ????????????.
* φωτ. 1
ο κ. Θωμάς σε μια σχετικά πρόσφατη βράβευση του από τον Δήμο Σίφνου για την πολυετή προσφορά του.
* φωτ. 2
Αποψη της Παναγίας Πουλάτης όπου κοντά ήταν το σπίτι του, μέρος ανάπαυσης, μελέτης και ηρεμίας του.