Στη Σίφνο της δεκαετίας του ’60 φθάνει ένας Γερμανός Αρχιτέκτονας με πολύ αγάπη για το νησί, τους κατοίκους του και τις ασχολίες τους.
Είναι γεννημένος στα 1937.
Είναι ο Friedrich Wagner, ο οποίος θα αποτυπώσει και θα καταγράψει όλα τα αγγειοπλαστεία της Σίφνου σε συνεργασία και με τον μεγάλο Έλληνα Αρχιτέκτονα Άρη Κωνσταντινίδη.
Καταφθάνει στα μέσα της δεκαετίας του ’60 και θα ασχοληθεί με όλους τους οικισμούς των αγγειοπλαστών της δεκαετίας του ’60 και του ‘70.
Θα μελετήσει και θα καταγράψει συνολικά 15 οικισμούς αγγειοπλαστών και ογδόντα αγγειοπλαστεία.
Το βιβλίο του Friedrich Chr. Wagner, “Οι οικισμοί αγγειοπλαστών της Σίφνου. Ένα παράδειγμα ανώνυμης αρχιτεκτονικής ως έκφραση του περιβάλλοντος, του τρόπου ζωής, της οικονομίας και της οικιστικής μορφής, μετάφρ. Ν. Βαφειάδης-Χασαπόπουλος, Αθήνα 2001, αποτελεί ένα αξεπέραστο βιβλίο.
Ο Wagner παρέχει μια λεπτομερή τυπολογία του κύριου κτιρίου του εργαστηρίου και του καμινιού (κλιβάνου). Στο βιβλίο του καταγράφονται όλα τα κτίρια σε κατόψεις, σε αρχιτεκτονικά σχέδια και σε φωτογραφίες.
Ο Γερμανός Φιλέλληνας βρίσκει όρθια τα όλα τα εργαστήρια των Σιφνιών τσικαλάδων, αυτά που λειτουργούν κανονικά, τα εγκαταλειμμένα και τα ημι-εγκαταλειμμένα εργαστήρια.
Στο μεταίχμιο των εποχών, όπου στέκεται ακόμη όρθιο το κέλυφος του εργαστηρίου, αλλά τα υπόλοιπα κτίρια έχουν αρχίσει να εγκαταλείπονται.
Όπως σημειώνουν πολλοί μελετητές, είναι μια «υβριδική κατάσταση
συντήρησης».
Θα σταθούμε σε ένα μόνο από αυτά τα ογδόντα αγγειοπλαστεία για αρχή.
Είναι το περίφημο αγγειοπλαστείο της οικογένειας Ατσόνιου στου Τσόπου, στο Βαθύ.
Πέντε γενιές Ατσόνιων δίνουν και την ψυχή τους για να δώσουν μορφή και σχήμα στον πηλό.
Σήμερα το αγγειοπλαστείο έχει περάσει στον Γιάννη τον Ατσόνιο, τον γιο του Αντώνη και εγγονό του Γιάννη του Ατσόνιου, ο οποίος δούλευε το αγγειοπλαστείο όταν ο Friedrich Chr. Wagner κατέφτασε στο Βαθύ.
Εκείνη την εποχή ήταν από τα μεγαλύτερα αγγειοπλαστεία που λειτουργούσαν στο νησί και απασχολούσε τρεις τεχνίτες.
Όλες οι διαδικασίες της παραγωγής γίνονταν με τα χέρια.
Ο πηλός φτιαχνόταν στη Σίφνο.
Ρεύμα φυσικά δεν υπήρχε και οι τεχνίτες χρησιμοποιούσαν τον ποδοκίνητο τροχό.
Τα πήλινα ψήνονταν στο καμίνι, το οποίο πρέπει να είχε κατασκευαστεί γύρω στο 1870.
Είναι το καμίνι που πριν από λίγα χρόνια άναψε ξανά ζωντανεύοντας μια παραδοσιακή διαδικασία αιώνων.
Ο Wagner θα καταγράψει τα πάντα.
Κατόψεις, αρχιτεκτονικά σχέδια, ζωγραφικές αποτυπώσεις, φωτογραφίες.
Ο μαγικός κόσμος της οικογένειας Ατσόνιου προβάλλει ξανά μέσα από τις σελίδες του πολύτιμου βιβλίου του Γερμανού Αρχιτέκτονα.
Ψάχνω, διακαώς, να βρω αυτό το σπάνιο βιβλίο του Friedrich Wagner για τα αγγειοπλαστεια της Σίφνου!!!
Παρακαλω, υπάρχει τρόπος η κάποιος που να το πουλάει έστω και μεταχειρισμένο?
Ενδιαφέρομαι άμεσα!
Το βιβλίο αυτό έχει εξαντληθεί από όσο γνωρίζουμε, δύσκολο να το βρείτε.Μονο σε καμμία βιβλιοθήκη αν ψάξετε
Comments are closed.