Ένας ακόμη αυθεντικός Σιφνιός ο Νικόλας ο Ατσόνιος ο Προυνίδης, έφυγε για το μεγάλο ταξίδι.
Ένας άνθρωπος άκακος,με χαμόγελο στα χείλη και την καλή κουβέντα στο στόμα.
Ένας άνθρωπος που πρέπει να τον έχουμε ως παράδειγμα τις δύσκολες εποχές που ζούμε και έχουμε ξεχάσει την φράση: Δόξα σοι ο Θεός”
Ας δούμε πως τον αποχαιρέτησε η κυρία Μαρία Θεοδώρου:
Καλό ταξίδι Νικόλα.Εφυγες σήμερα για τον αιώνιο τόπο των αγαθών ψυχών εκεί που ένα Προυνίδι έχει ξεχωριστή θέση ,κοντά στο Για τον καλό σου πατέρα.
Χρόνια τώρα οι λοταρίες στα πανηγύρια δεν έχουν το ίδιο ηχόχρωμα που έδινε η φωνή σου με την ευρηματικότητα που διέθετες για να παρουσιάζεις τον κάθε λαχνό.Στου χορού το φόρτε δεν θα δίνεις το σινιάλο στους χορευτές για τους ευρωπαϊκούς χορούς που σου άρεσαν με το δικό σου όρο “σετ εταμ.”
Ο Διαβρούχας έχει περάσει σε άλλη εποχή από τότε που το αυτοκίνητο τον προσέγγισε. Η θεμωνιά που γενιές Προυνίδιδων δρόσιζαν και φίλευαν το στρατοκοπο ,όπως η όαση στην έρημο ,ήταν το ορόσημο της στράτας της Χερσόνησος και συ ο τελευταίος που πρόλαβες να ξεδιψάσεις τον οδοιπόρο και το αγωι με τη σιγκλα σου .
Ψηλός,με βαριά περπατησια όπως όλοι οι παλιοί Σιφνιοι ,πατούσες κι αντιπατουσες στα γκριφια και στα ξεπέσματα που αφθονούν στη σιφνεικη γη ,τη γη που καλλιεργήσες και βόσκησες με αγάπη και σεβασμό.Με το μουστάκι και το καπέλο πίσω από τα “άδολα βόδια ” να οργώνεις να σπέρνεις να αλωνιζεις μια ακόμα άδολη σιφνεικη μορφή που μας αποχαιρέτησε .
Ένας ακόμη φίλος που θα συναντήσει τον καμαραδο του, τον Σιμοκούρουλο σε ένα αιώνιο συναπάντημα όπως αυτά που τους συνέδεαν στην επίγεια ζωή.
Θερμα συλλυπητήρια στην καλή του σύντροφο και στα αξία παιδιά του που με περισσή αγάπη τον φρόντισαν στην μακροχρόνια ασθένεια του ως το στερνό αντίο.
