Στον Άγιο Συμεών τον Αψηλό ζήσαμε σήμερα στιγμές μαγικές.
Ο Νικόλας ο Μαυρογιάννης και η Κατερίνα η Σκανδάλη, βάπτισαν σήμερα τον γιο τους και την κόρης τους.
Τα δύο παιδιά πήραν τα ονόματα Γιάννης και Αρετή.
Να είναι καλότυχα και ευτυχισμένα τα παιδιά!!!
Να είναι η ζωή τους όμορφη και γλυκειά όπως η βάπτισή τους!!!
Στο γλέντι που ακολούθησε ο Φίλιππος ο Πατριάρχης και ο Νίκος ο Μαυρογιάννης έδωσαν με το παίξιμό τους υπέροχο κέφι στην παρέα.
Τα τραγούδια έδωσαν και πήραν.
Ανάμεσα στα τραγούδια ξεχώρισε το αγαπημένο τραγούδι των Σιφνιών «Τ’ αέρι».
Ο παπα-Γιάννης ο Κουρούλης το απέδωσε μοναδικά.
Στιγμές κατάνυξης, ευλάβειας και μυσταγωγίας.
Ο Κώστας ο Κασιώτης αναφωνεί «Έτσι γλεντάμε εδώ στα 500 μέτρα υψόμετρα».
Η ομορφιά της ζωής κρύβεται σε αυτές τις μαγικές στιγμές.
Στην Τράπεζα του μοναστηριού, με το κρασί να ρέει άφθονο και τα βιολιά και τα λαούτα να ανεβάζουν τις ψυχές των ανθρώπων στον Παράδεισο.
Στη Σίφνο παραμένει εξαιρετικά δημοφιλές και αγαπητό το τραγούδι «Αέρι», τους στίχους του οποίου έγραψε ο Σιφνιός Αριστομένης Προβελέγγιος(Εξάμπελα Σίφνου 1850 – Σίφνος, 8 Απριλίου 1936, ήταν Έλληνας πολιτικός, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών).
«Ο αποχαιρετισμός του ναύτη» του Προβελέγγιου αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα μελοποιημένης ποίησης και μάλιστα από λαϊκούς μουσικούς.
«Τ’ αέρι»
Παίρνει σιγά τ’ ἀγέρι ἕνα φιλί ἀκόμα, στόν κόσμο ποιός τό ξέρει ἄν τό γλυκό σου στόμα θά τό ξαναφιλήσω πιά; Γλυκειά μου ἀγάπη, ἔχε γειά!
Ἕνα φιλί ἀκόμη, ἕνα φιλί και πάλι. Ἀπ’ τήν παλιά σου γνώμη κανείς νά μή σέ βγάλει. Μή με ξεχνᾶς στήν ξενητειά, γλυκειά μου ἀγάπη, ἔχε γειά!
Εἴν΄ ἡ ζωή μου ἀγώνας μέ τήν ἀνεμοζάλη, εἶμ’ ἄχαρος χειμώνας σύ, τ’ ἄστρο πού προβάλλει οὐράνια παρηγοριά στή σκοτεινιά μου. Ἔχε γειά.
Ἄν ὅμως μέ ξεχάσεις ἄς μή γυρίσω πίσω̇ ἀνάμεσα θαλάσσης τά μάτια μου ἄς κλείσω πρίν νά τό μάθω. Ἔχε γεια. Ποιός ξέρει ἄν θά σέ ἴδω πια.
Λαμπρό ΄ναι νά θυμᾶσαι στίς θλιβερές σου ὥρες, πιστά πώς ἀγαπᾶσαι καί πώς σέ τόσες χῶρες καί θάλασσες ζεῖ μιά καρδιά γιά σένα μόνον. Ἔχε γειά.
Τί κι ἄν βογγάει τό κύμα καί ὁ βοριᾶς φρενιάζει κι ἡ θάλασσα εἶναι μνῆμα κι ὁ ἀγέρας σκοτεινιάζει; Γαλήνη θἄχω στήν καρδιά ἄν μέ θυμᾶσαι. Ἔχε γεια»
Από εκεί ψηλά ο παπα-Νικόλας ο Μαυρογιάννης θα βλέπει και θα καμαρώνει τα παιδιά του, τα εγγόνια του και τα δισέγγονά του.
Δείτε το βίντεο:
