Στον Αρτεμώνα της Σίφνου υπάρχει ένα μαγαζί που δύσκολα θα βρούμε παρόμοιο σε όλες τις Κυκλάδες.
Είναι ένα ζαχαροπλαστείο που συνεχίζει μία παράδοση ενενήντα δύο ετών με σεβασμό και αγάπη.
Τρεις γενιές έχουν περάσει από αυτό το μαγαζί.
Από τον παππού στον πατέρα και από εκεί στον εγγονό.
Από τον Γιώργο τον Θεοδώρου στον Νίκο τον Θεοδώρου και από αυτόν η σκυτάλη στον Βασιλόδημο Θεοδώρου.
Με την μητέρα του, την περίφημη κυρία Κατίνα, πάντα από κοντά την οποία βλέπουμε μαζί του και στη φωτογραφία που είχαμε την χαρά να βγάλουμε την ώρα που φτιάχνουν αμυγδαλωτά.
Ο Βασιλόδημος (τον βάπτισαν Βασίλειο και Δημήτριο) ανέλαβε το μαγαζί στα μέσα της δεκαετίας του ’90.
Ο πατέρας του το είχε με τη σειρά του αναλάβει το 1967.
Για τους ανθρώπους αυτής της οικογένειας το μαγαζί αυτό είναι το σπίτι τους, είναι, ίσως, η ζωή τους όλη.
Μία ζωή γεμάτη μυρωδιές, γεμάτη γεύσεις, γεμάτη αναμνήσεις.
Τα καλύτερα μπουρέκια της Σίφνου είναι τα μπουρέκια Θεοδώρου.
Το κουτί συσκευασίας είχε τυπωμένη την εικόνα της Χρυσοπηγής.
Με υποβρύχιο με λογιών-λογιών γεύσεις, βανίλια, περγαμόντο, τριαντάφυλλο, φυστίκι, κ.ά.
Με τα παστέλια, τις χαλβαδόπιτες, τα λουκούμια, τα αμυγδαλωτά.
Από τα λουκούμια αυτά ξεκινά η ιστορία του μαγαζιού καθώς ο Γιώργος ο Θεοδώρου πήγε στη Σύρα για να μάθει την τέχνη του λουκουμιού και της χαλβαδόπιτας.
Σήμερα υπάρχουν πολλά γλυκά στα ζαχαροπλαστεία της Σίφνου.
Υπάρχουν γλυκά για όλα τα γούστα.
Κάποτε τα γλυκά ήταν περιορισμένα, καθώς δεν υπήρχαν ψυγεία.
Έπρεπε να γλυκά να διατηρούνται εκτός ψυγείου.
Κάπως έτσι γεννήθηκαν όλα αυτά τα γλυκά του ζαχαροπλαστείου Θεοδώρου.
Η ανάγκη έσμιξε με την τέχνη και το μεράκι και δημιούργησε μία διαχρονική αξία.
Ένα ζαχαροπλαστείο με γεύσεις, μυρωδιές και αναμνήσεις σχεδόν εκατό χρόνων.