Ο Άγγελος ο Λουμίδης έφυγε από τον επίγειο κόσμο για το μεγάλο ταξίδι.
Η είδηση της απώλειάς του στεναχώρησε όλη της Σίφνο καθώς ήταν ένας άνθρωπος αγαπητός και καλοσυνάτος όσο λίγοι άνθρωποι.
Ένας άνθρωπος ήρεμος που πάντα τον θυμόμαστε με το χαμόγελο και τον καλό τον λόγο στα χείλη.
Ένας άνθρωπος που είχε μία γεμάτη ζωή στην οποία δημιούργησε μία υπέροχη οικογένεια με δύο παιδιά, τον Γιάννη και την Μαρία και πέντε εγγόνια.
Ο Παράδεισός του ήταν η Βλάχα, στον δρόμο για τον Φάρο.
Ένας γνήσιος Σιφνιός ξωμάχος που πότισε τη σιφνέϊκη γη με πολύ ιδρώτα και κόπο.
Αγρότης και κτηνοτρόφος που ακολούθησε τον παλιό παραδοσιακό τρόπο ζωής.
Θα μας μείνει αλησμόνητη η συνάντησή μας στο αλώνι πριν από μερικά χρόνια και τα όσα μοιράστηκε απλόχερα μαζί μας από την μεγάλη ζωή του.
Σε αυτήν την μεριά της Σίφνου πορεύτηκε για χρόνια με το Αντωνάκη το Μάρκου, τον Στρατή τον Μυτιληναίο, τον Γιάννη τον Μάρκου του Αντωνάκη, τον Γιάννη το Μάρκου του θείου του Κωνσταντή και τόσους ακόμα.
Από όλη αυτήν την μεγάλη παρέα ελάχιστοι έχουν απομείνει στη ζωή
Ο Γιώργος ο Δεπάστας (ο Ψηλός) τον αποχαιρέτησε με τρόπο μοναδικό μέσα από την ποιητική παράδοση του νησιού.
Οι λέξεις αποτελούν το καλύτερο κατευόδιο για αυτόν τον υπέροχο άνθρωπο.
Καλό Παράδεισο για τον Άγγελο το Λουμίδη.
Καλό ταξίδι στον καλό άνθρωπο
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του.
Ακολουθεί ο ποιητικός αποχαιρετισμός από τον Γιώργο τον Δεπάστα.
Στον άλλο κόσμο που θα πας
θέλω να μου μηνύσεις
αν έχει κήπους όμορφους
να πας για να σκαλίσεις.
Μποστάνια αν έχει πράσινα
κι ολόχρυσα σπαρμένα
αν έχει αμπέλια κι ελιές
απ’ τον καρπό γερμένα.
Κοπάδια αν έχει και μαντριά
στον ήλιο να βοσκούνε
κι άμα γρικάς στις ρεματιές
κουδούνια να χτυπούνε.
Αν έχει κόρες λυγερές
και νέους να γλεντούνε
ή αν του κόσμου οι χαρές
στο μνήμα σταματούνε.
Καλό ταξίδι το λοιπόν
στου άγνωστου τη χώρα
Θαρρώ και στον Παράδεισο
άνοιξη θα ‘ναι τώρα!