Λάβαμε την παρακάτω επιστολή από τον Μηλιό και “άνθρωπο του λιμανιού”κο Γεώργιο Καραμανέα που γράψει ένα κείμενο με την δική του οπτική και όπως ζεί αυτός το λιμάνι καθημερινά ,με αφορμή τη συζήτηση που γίνεται τις τελευταίες μέρες σχετικά με τα πλοία και το λιμάνι.
“Υπάρχουν πολλά προβλήματα που πρέπει να λυθούν..
Η παρακάτω φωτογραφία αντικατοπτρίζει εν μέρη την κατάσταση της ακτοπλοϊκής εξυπηρέτησης της Μήλου μέχρι εως και πριν 10 χρόνια.
Πλοία περίπου 40 χρονών,με αραιά κατα την χειμερινή περίοδο δρομολόγια,τα οποία δεν ήταν σε καθημερινή βάση,με μέσο όρο ταξιδιού προς το λιμάνι του Πειραιά τις 8 ώρες (με ναύλο γύρω στα 15-20 ευρώ φθηνότερο απο τον σημερινό με συμβατικό πλοίο),εξυπηρετώντας πάρα πολλά νησιά και στηρίζοντας ουσιαστικά με απόλυτο τρόπο την τροφοδοσία αυτών.
Τα ταχύπλοα πλοία που ταξίδευαν τότε στην Γραμμή των Δυτικών Κυκλάδων απο και πρός Πειραιά πρέπει να ήταν 2 (Highspeed 1-Speedrunner 1),τα οποία και αυτά ξεκινούσαν δρομολόγια δειλά δειλά απο την περίοδο του Πάσχα και σταματούσαν τέλη του Οκτώβρη,τα οποία τοτε θεωρούνταν επαναστατικά και εξυπηρετούσαν πάρα πολύ τους νησιώτες και τους επισκέπτες.
Ευρισκόμενοι στο σήμερα,βλέπουμε πως όλα είναι εντελώς διαφορετικά,τα δρομολόγια που εξυπηρετούν καθημερινά το νησί τα ταχύπλοα,ανέρχονται σε 6,ενω κάποιες μέρες μπορεί να φτάσουν και τα 8 (μιλάμε πάντα για Ιούλιο-Αύγουστο),την ίδια περίοδο, σχεδόν καθημερινή είναι και η εξυπηρέτηση του νησιού απο τα υπερπολυτελή πλοία της Minoan Lines είτε με ημερήσιο είτε με νυχτερινό δρομολόγιο (αυτό αν μου το λέγανε ως μικρό παιδάκι που ασχολούμουν με την ακτοπλοΐα πως θα συμβεί θα το περνούσα πιο πολύ σαν ταινία επιστημονικής φαντασίας),ενώ και τα πλοία της γραμμής που εξυπηρετούν και τα υπόλοιπα νησιά των Δυτικών Κυκλάδων εκτελούν και αυτά με συνέπεια τις προσεγγίσεις τους στο νησί μας.
Την δε χειμερινή περίοδο πάλι,τα πλοία της Minoan ,εξυπηρετούν σε ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ βάση το νησί,και κάνουν την πρωτεύουσα να απέχει μόνο 4μιση ώρες μακριά,ενώ τα πλοία της γραμμής,εξυπηρετούν και αυτά με τον ίδιο τρόπο που εξυπηρετούσαν πάντα.
Οι διαφορές μεταξύ του τότε και του τώρα ειναι ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ
Τί είναι αυτό που δεν έχει αλλάξει ΚΑΘΟΛΟΥ όλα αυτά τα χρόνια όμως?
ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ!
Το λιμάνι του Αδάμαντα και το κτήριο αναμονής επιβατών ανακατασκευάστηκαν γύρω στο 1999,και έκτοτε η μόνη αλλαγή που έχω δει,είναι το Isobox και τα διαχωριστικά ψηλά κάγκελα που διαχωρίζουν τον χώρο του λιμανιού απο τον δρόμο του χωριού,καθώς και την οθόνη που βρίσκεται εντός του κτηρίου για να ενημερώνει τους επιβάτες και το σύστημα μεγαφώνων που χρησιμοποιώ για τις επιβιβάσεις στα πλοία της Seajet.
Ο Αδάμαντας καθημερινά αντιμετωπίζει τρομακτικό κυκλοφοριακό πρόβλημα,οι κάτοικοι του οικισμού αντιμετωπίζουν και αυτοί άλλου είδους προβλήματα (διατάραξη της ησυχίας λόγω ηχορύπανσης κλπ.),τα πληρώματα και οι λιμενικοί προσπαθούν με κάθε δυνατό τρόπο να γίνουν οι επιβιβάσεις-αποβιβάσεις με ασφάλεια πάνω απ όλα,και πολλές φορές και με ρίσκο,και οι επιβάτες συμβαίνει συχνά να τους γίνεται η ζωή δύσκολη οταν έρχονται αντιμέτωποι με όλον αυτό τον χαμό σε έναν τόσο μικρό σε έκταση χώρο.
Πρέπει λοιπόν κάποιες φορές να κοιτάζουμε στη ρίζα του προβλήματος,και όχι σε πράγματα τα οποία πασχίζουν να αναβαθμίσουν την νησιώτικη ζωή,καθώς πολλές φορές τα πλοία γίνονται ασθενοφόρα και γέφυρες ζωής για πολλούς ανθρώπους που χρειάζεται να επισκέπτονται τους γιατρούς τους με άνεση και συνέπεια.
Έχουμε παροχές 2025,με υποδομές του 2000
Το λιμάνι χρειάζεται αναβάθμιση,για να μην πώ μετακίνηση…
Υπάρχουν πολλά προβλήματα που πρέπει να λυθούν…απο την ΡΙΖΑ τους…”