Το ερχόμενο Σάββατο, στις 5 Αυγούστου 2023, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Σίφνου θα τιμήσει τον Ανδρέα τον Βαθυκιώτη και τον Παναγιώτη τον Μάρκου στο Βαθύ της Σίφνου.
H ιδέα για την βράβευση γεννήθηκε από τον Πολιτιστικό σύλλογο Σίφνου με την υποστήριξη του Συλλόγου του Βαθιού
Είναι μια τιμητική βραδιά για μία ολόκληρη εποχή.
Το Βαθύ και η Σίφνος τιμούν και αναδεικνύουν μία ολόκληρη εποχή μέσα από την βράβευση αυτών των δύο ανθρώπων.
Μια εκδήλωση που δεν πρέπει να λείψει κανείς, στο kaipoutheos.gr έχουμε χαρά και την τιμή να είμαστε χορηγός επικοινωνίας.
Με αφορμή αυτή την εκδήλωση ας γράψουμε λίγα λόγια και τα υπόλοιπα ζωντανά το Σάββατο 5/8/23:
Ευχαριστούμε πολύ τον Γιώργη τον Σταυριανό, τον Γιάννη τον Σανάκη και τον Γιάννη τον Κοντό για την πρωτοβουλία που πήραν να τιμήσουν αυτούς τους δύο ανθρώπους.
Οι άνθρωποι αυτοί θα τιμηθούν για την προσφορά τους στην σύνδεση του Βαθιού με το λιμάνι των Καμαρών τα χρόνια που δεν υπήρχε αμαξιτός δρόμος που να ενώνει το Βαθύ με το υπόλοιπο νησί.
Ο Παναγιώτης ο Μάρκου με το «Άγιος Συμεών» και ο Ανδρέας ο Βαθυκιώτης άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στη Σίφνο αποτελώντας τις πλωτές γέφυρες του Βαθιού με την υπόλοιπη Σίφνο.
Η ιστορία της σύνδεσης του Βαθιού με τις Καμάρες ξεκινά στην δεκαετία του ’60 με την λάντζα του Γιώργη του Μπουλή (Καλογήρου), ο οποίος μίσεψε πριν από λίγο καιρό για το στερνό ταξίδι.
Το 1970 θα ξεκινήσει το «Άγιος Συμεών» και στα μέσα της δεκαετίας του ’80 θα το διπλώσει στη γραμμή το «Χρυσοπηγή».
Ίσως για κάποιον που δεν έζησε αυτήν την όχι και τόσο παλιά εποχή να είναι δύσκολο να κατανοήσει τι ακριβώς έκαναν το «Άγιος Συμεών» και το «Χρυσοπηγή».
Από τις Καμάρες ξεκινούσαν καθημερινά από δύο έως οκτώ δρομολόγια που ένωναν το ήσυχο λιμανάκι με τις Καμάρες.
Ας μείνουμε για λίγο στο «Άγιος Συμεών», το οποίο ναυπηγήθηκε στον Ταρσανά στα Καρδάμαινα της Κω και πήρε αριθμό νηολογίου Κω 9.
Το πλοίο ναυπηγήθηκε για τον Παναγιώτου τον Μάρκου και τον Μιχάλη τον Λάμπρου, η αδελφή του οποίου είχε παντρευτεί τον Γιώργη του Μπουλή.
Ο Νονός του Μιχάλη του Λάμπρου είχε τον Ταρσανά στα Καρδάμαινα της Κω και για αυτό επιλέχθηκε το νησί του Ιπποκράτη.
Οι διαστάσεις του ήταν:
Μήκος: 15 μέτρα
Πλάτος: 3,80 ή 4 μέτρα
Βύθισμα: 1,40 μέτρα
Το πρωτόκολλό του ήταν, αρχικά, 44 άτομα.
Μετά τη μετασκευή στα μέσα της δεκαετίας του ’80 το πρωτόκολλο αυξήθηκε στα 66 άτομα.
Διέθετε δύο μηχανές VOLVO PENTAX Σουηδίας που έκαναν εκείνον τον αξέχαστο ήχο.
Στη Σίφνο έφτασε για πρώτη φορά τον Νοέμβριο του 1969 και τα βαφτίσια του πλοίου έγιναν στην Χρυσοπηγή με νονά την Μαρία Λαζαρή, την κόρη του Σμαρού του Αντωνάκη (Σμαράγδα Λαζαρή-Μάρκου), η οποία είναι αδελφή του Παναγιού (Παναγιώτης Μάρκου).
Ήταν μια μέρα μεγάλης χαράς εκείνη η μέρα στη Χρυσοπηγή της Σίφνου.
Ο Αμφιλόχιος ο Χρυσολωράς ευλόγησε το πλοίο και η μικρή Μαρία έσπασε την σαμπάνια.
Κόσμος πολύς έδωσε το παρών.
Φίλοι, γνωστοί, συγγενείς.
Στις φωτογραφίες που τραβήχτηκαν αποτυπώνονται πρόσωπα οικεία και αγαπημένα.
Το «Συμεών» ξεκίνησε δρομολόγια το 1970.
Το όνομά του το καράβι το οφείλει στον Άγιο Συμεών τον Αψηλό, στον οποίο έταξε η μάνα του Παναγιώτη, το κυρά-Μαρώ του Αντωνάκη του Μάρκου, τον μικρό Παναγιώτη όταν αυτός είχε αρρωστήσει από σοβαρή ασθένεια και κινδύνεψε να πεθάνει.
Ο ίδιος ο Παναγιώτης ο Μάρκου μας είπε συγκινημένος δυο λόγια από καρδιάς:
«Στον Άγιο Συμεών χρωστάω τη ζωή μου καθώς από μικρός έγινε ο προστάτης μου.
Κάθε φορά που ανέβαινα στο βουνό για να τον προσκυνήσω κρατούσα το χέρι της μάνας μου που μ’ έταξε στον Άγιο Συμεών για να με σώσει.
Έμαθα να τον αγαπώ τον Άγιο, καθώς μου χάρισε την υγειά μου, τη χαρά μου, την δουλειά μου.
Για αυτό έδωσα σε αυτό το καραβάκι το όνομα του Αγίου Συμεού, ως ελάχιστη ανταπόδοση.
Αυτό το καραβάκι το λάτρεψα, το δούλεψα με όλη μου τη λαχτάρα και μου έδωσε πολλές χαρές, αλλά και πολλές λαχτάρες.
Μα πάνω από όλα έμαθα να ζω και να γνωρίζω κόσμο.
Για αυτό όταν ήλθε η ώρα του τέλους ήταν για μένα αβάσταχτος προσωπικός πόνος.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ έχω να πω σε όλους όσους μου συμπαραστάθηκαν, μα πάνω από όλους στον Άγιο Συμεών».
Αυτά μας είπε το Παναγιώ (Παναγιώτης Μάρκου), μια μεγάλη μορφή του Βαθιού και της Σίφνου.
Από τότε που αποσύρθηκε το «Άγιος Συμεών» έχουν περάσει κοντά είκοσι χρόνια.
Στα πρώτα χρόνια το «Αγιος Συμεών» εξυπηρετούσε κάποιες φορές και στην μεταφορά των επιβατών που έφταναν και έφευγαν από τις Καμάρες, καθώς τα πλοία έμεναν αρόδου.
Ο μόλος κατασκευάστηκε το 1972.
Ο Παναγιώτης ο Μάρκου θυμάται να προσεγγίζει το «Μαριλένα» και το «Κάλυμνος» για την μεταφορά των επιβατών.
Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’80 το «Άγιος Συμεών» εκτελούσε καθημερινά, εκτός Κυριακής, το δρομολόγιο για Βαθύ-Πλατύ Γυαλό-Χρυσοπηγή-Καμάρες και κάποιες ημέρες υπήρχε και προέκταση μέχρι το Κάστρο.
Ήταν οι εποχές που οι δρόμοι ήταν λιγοστοί, αλλά και τα αυτοκίνητα λιγοστά.
Το μεγάλο γεγονός κάθε χρόνο ήταν ο γύρος της Σίφνου.
Κάποιες φορές εκτελούσε και κοντινές εκδρομές μέχρι την Κίμωλο.
Μια φορά μας πήγε στην Τζιά σε ένα ταξίδι που θα μας μείνει αξέχαστο.
Στον Ταξιάρχη του Βαθιού γίνονται κάθε καλοκαίρι δύο πανηγύρια, στα μέσα Ιουλίου και τις αρχές Σεπτεμβρίου.
Τις ημέρες των πανηγυριών το καραβάκι δούλευε ασταμάτητα μέχρι αργά τη νύχτα για την εξυπηρέτηση των προσκυνητών.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει το τελευταίο δρομολόγιο από Βαθύ για Καμάρες τις ημέρες των πανηγυριών.
Στο «Άγιος Συμεών» επιβιβαζόταν και ο περίφημος Κουτσουνάς, ο οποίος στην πλώρη του πλοίου έπαιζε βιολί και τραγουδούσε σε όλη τη διαδρομή από το Βαθύ για τις Καμάρες.
Ποιος θα ξεχάσει τα μικρά παιδιά να περιμένουν πάνω στο τότε μικρό μολαράκι του Βαθιού και να φωνάζουν με ενθουσιασμό «Το Συμεών», «Το «Συμεών» μόλις το έβλεπαν να ξεπροβάλλει από τον κάβο.
Το «Άγιος Συμεών» μας γυρίζει πίσω σε άλλες εποχές, ίσως πιο ξέγνοιαστες και πιο ανέμελες.
Σε εποχές με λιγότερες ανέσεις, αλλά περισσότερες ανθρώπινες επαφές.
Οι εποχές αλλάζουν.
Όλα αλλάζουν….
Η νοσταλγία μένει….
Το «Άγιος Συμεών» του Παναγιώτη του Μάρκου και του Μιχάλη του Λάμπρου έτοιμο να ξεκινήσει δρομολόγια.
Είναι η εποχή που η Σίφνος συνδέεται με τον Πειραιά με το “Κάλυμνος”, το “Μαριλένα”, το “Μιαούλης”, το “Κανάρης”.
Είναι μία ολότελα διαφορετική εποχή σε σχέση με τη σημερινή.
Μία ακόμα φωτογραφία του Κυριάκου Σμυρναίου.
Στο πανηγύρι της Χρυσοπηγής του 1986.
Το “Αγιος Συμεών” περιμένει να έρθει η ώρα να παραλάβει την εικόνα της Παναγίας της Χρυσοπηγής από το “Ιόνιον”.
Στο μπροστινό μέρος της φωτογραφίας βλέπουμε το σημείο που ο βράχος κόβεται στα δύο και υπάρχει το γεφυράκι.
Και η μεγάλη στιγμή φθάνει.
Το ‘Άγιος Συμεών” πλησιάζει το “Ιόνιον” των Σταθάκη-Μανούσου για να παραλάβει την ιερά εικόνα.
Για όσους έχουν ζήσει τη σκηνή, τα αισθήματα που αποκομίζει κανείς είναι μοναδικό.
Το πλοίο, το ‘Άγιος Συμεών” και όλα τα καΐκια και οι βάρκες σφυρίζουν συνεχώς.
Οι καμπάνες της εκκλησίας χτυπούν χαρμόσυνα.
Η μπάντα παιανίζει.
Και ο κόσμος παρακολουθεί την ιεροτελεστία και περιμένει την άφιξη της εικόνας.
Ας δούμε κάποιες φωτογραφίες από την παλιά εκείνη εποχή.
Και ας αφήσουμε τις φωτογραφίες να μιλήσουν από μόνες τους.
Όμορφες φωτογραφίες τραβηγμένες από τον μεγάλο φωτογράφο Κυριάκο Σμυρναίο το 1986.
Το “Άγιος Συμεών” παραλαμβάνει την εικόνα της Παναγίας της Χρυσοπηγής από το “Ιόνιον”.
Η εικόνα μεταφέρεται στον Ιερό Βράχο.
Έξω από την γέφυρα στέκει το Μαρώ του Παναγιώτη και η μητέρα της (Κατερίνα Μάρκου).
Ο Παναγιώτης προσπαθεί να δέσει το καΐκι ενώ στο βάθος διακρίνεται το θρυλικό “Ιόνιον” των Σταθάκη-Μανούσου.
Ας μεταφέρουμε εδώ τα σχόλια που έγραψαν δύο άνθρωποι που ταξίδεψαν με το «Άγιος Συμεών».
Ο πρώτος είναι ο καπετάν-Στέφανος Παπαδόπουλος, εξαιρετικός καπετάνιος της ακτοπλοΐας μας και πολύ καλός φίλος. Για χρόνια έγραψε μεγάλη ιστορία με το «Εξπρές Σαντορίνη» στις Αζόρες.
Ο δεύτερος είναι ο καλός ξάδελφος, ο Γιάννης ο Καπράνος, ο οποίος ταξίδεψε ως πλήρωμα στο «Άγιος Συμεών» για έξι καλοκαίρια.
Καπετάν-Στέφανος Παπαδόπουλος
«Συγκινήθηκα βλέποντας τις φωτογραφίες του “Αγιος Συμεών”. Είχα τη μεγάλη τύχη, και χαρά εκείνη την εποχή, να καπετανέψω το “Αγιος Συμεών”, καλοκαίρι του 1986, από τις 21 Ιουνίου έως τις 10 Σεπτεμβρίου 1986 όπου και παρέδωσα στον αγαπημένο φίλο Γιώργο Αργύρη για το υπόλοιπο της σαιζόν.
Ανθυποπλοίαρχος ακόμη τότε στα φορτηγά, όταν επικοινώνησε μαζί μου ο Παναγιώτης, με τον οποίο είχαμε γνωριστεί το προηγούμενο καλοκαίρι που παραθέριζα στο Βαθύ, και μου ζήτησε να δουλέψω το καλοκαίρι στο σκάφος του, κάτι που δέχτηκα με μεγάλη χαρά μιας και θα έκανα διακοπές ξανά, σε ένα αγαπημένο τόπο.
Αξέχαστη εποχή, όπως και αξέχαστος ο Παναγιώτης Μάρκου με το κλασικό ναυτικό κούκο πάντα στο κεφάλι, με τα τραγούδια του στα γλέντια των γάμων, και τα κορίτσια του τότε μικρά, τη Μαρία και τη Φλώρα να τρέχουν κάθε φορά που επιστρέφαμε στο Βαθύ ανάμεσα στα πόδια του πατέρα τους, και την αρχόντισσα γυναίκα του Κατερίνα με το γλυκό χαμόγελο, που πάντα είχε ένα καλό λόγο στο στόμα της κάθε απόγευμα που τελειώναμε τα δρομολόγια και γυρνούσαμε στο σπίτι.
Να είναι πάντα καλά ο Παναγιώτης Μάρκου και η οικογένειά του»
Ο καπετάν-Γιώργος Αργύρης
Ο καπετάν-Γιώργος Αργύρης έγραψε μεγάλη ιστορία στο «Άγιος Συμεών». Πέρασε αρκετά χρόνια από την γέφυρα του «Άγιος Συμεών», το οποίο το αγάπησε με την ψυχή του.
Στην καριέρα του σταδιοδρόμησε σε μεγάλα καράβια.
Όμως, αν κανείς τον ρωτήσει θα του πει πως σίγουρα το «Άγιος Συμεών» είναι το πλοίο της καρδιάς του. Και ας ήταν το πιο μικρό από όλα τα πλοία που καπετάνεψε.
Γιάννης Καπράνος
«Πρέπει να χαιρετίσω και εγώ με την σειρά μου ως ένδοξο πλήρωμα του «Άγιος Συμεών» επί έξι συνεχόμενα έτη.
Χρόνια σταθμός, χρόνια ανέμελα παιδικά και ξέγνοιαστα, τα οποία είναι ζωγραφισμένα ανεξίτηλα στο μυαλό μου και στο μυαλό όλων όσων ζήσαμε μαζί με όλη την παρέα εκείνα τα καλοκαίρια.
Χρόνια σταθμός, όπου μαζί με τους καπετάνιους πολλές φορές κάναμε δύσκολη την ζωή του πλοιοκτήτη. Άλλο που δεν ήθελε και εκείνος… Με αυτό το σκαρί ταξίδεψε αρκετός κόσμος ξένοι και Έλληνες, όπου ακόμα και σήμερα αναπολούν κάτι ωραίο από τα καλοκαίρια εκείνα! Πλήθος αναμνήσεων από πολλούς με ένα άδοξο Τέλος!!
Ας κρατήσουμε όλοι τις ωραίες αναμνήσεις μας και ας πορευτούμε στους δύσκολους καιρούς μας!!!»
Φθινόπωρο του 1969
Το νεότευκτο “Άγιος Συμεών” στο δρόμο από την Κω για την Σίφνο.
Δεν έχουμε ακόμα καταφέρει να ταυτοποιήσουμε την παραλία όπου έχει αράξει προσωρινά το καραβάκι.
Στα εγκαίνια του πλοίου νονά του θα είναι η Μαρία Λαζαρή.
Εδώ την βλέπουμε στην πρώτη φωτογραφία να σπάζει την σαμπάνια για τα εγκαίνια.
Εκείνη την ημέρα στη Χρυσοπηγή πολλοί είναι οι φίλοι και οι συγγενείς που έδωσαν το παρόν.
Τους βλέπουμε στην δεύτερη φωτογραφία
Στην τρίτη φωτογραφία βλέπουμε τον Παναγιώτη τον Μάρκου, τον Μιχάλη τον Λάμπρου, την μικρή Μαρία και τον Αμφιλόχιο Χρυσολωρά.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Σμαράγδα Λαζαρή-Μάρκου, την αδελφή του Παναγιώτη που τράβηξαν τις υπέροχες φωτογραφίες των εγκαινίων του “Άγιος Συμεών”.
Φωτογραφία μνήμης και νοσταλγίας, τραβηγμένη από τη Σμαράγδα Λαζαρή.
Στην αμμουδιά του Φάρου.
Σίφνος 1969-1970.
Δύσκολες εποχές.
Το “Άγιος Συμεών” τραβιέται στη στεριά.
Τα ξύλα αραδιασμένα στην παραλία.
Αγαπημένα πρόσωπα στη φωτογραφία.
Ο τουρισμός δεν έχει ακόμα καλά-καλά ξεκινήσει.
Λίγοι μόνο τουρίστες φτάνουν στο νησί.
Το σπιτάκι της κυρα-Αργυρώς στέκει περήφανο στο βάθος της φωτογραφίας.
Το κυρά-Μαρώ και το Αντωνάκη του Μάρκου, η μαμά του Παναγιώτη.
Αρχετυπική μορφή της Σίφνου.
Το κυρά-Μαρώ καμαρώνει το «Άγιος Συμεών»
Φωτογραφίες της Μαρίας Λαζαρής, της νονάς του πλοίου.
Το «Άγιος Συμεών» με τον φακό της Μαρίας Λαζαρή στο Βαθύ της Σίφνου
Ο Παναγιώτης ο Μάρκου στο «Συμεών» στη Φυκιάδα της Σίφνου
Το «Άγιος Συμεών» στην Φυκιάδα της Σίφνου
Το «Άγιος Συμεών» στο Βαθύ της Σίφνου
Το «Άγιος Συμεών» και το περίφημο πλήρωμά του στις Καμάρες της Σίφνου (Παναγιώτης Μάρκου, Κώστας Μαντζουράνης, Λευτέρης Κορακής).
Φωτογραφίες του Γιάννη του Βασσάλου
Το «Άγιος Συμεών» στις Καμάρες της Σίφνου
Το «Ιόνιον» φθάνει στη Χρυσοπηγή της Σίφνου
Το «Άγιος Συμεών» μεταφέρει την εικόνα στον Ιερό Βράχο
Για το σκάφος ΧΡΥΣΟΠΗΓΗ του Ανδρέα του Βαθυκιώτη δυστυχώς δεν έχουμε υλικό αλλά θα δούμε αρκετά στην εκδήλωση.
Το «Χρυσοπηγή» του Ανδρέα του Βαθυκιώτη δρομολογήθηκε το 1983.
Ένα πανέμορφο σκαρί, καλοθάλασσο και άνετο.
Κάποια στιγμή είχε αναγραφεί στα πλαϊνά του πλοίου “VATHY BEACH LINE”, κατά τα πρότυπα της εποχής με τα λογότυπα στις μπάντες.
Το «Χρυσοπηγή» έγραψε και αυτό μεγάλο ιστορία.
Υπήρχε εποχή που τα δύο σκάφη πραγματοποιούσαν μέχρι και οκτώ δρομολόγια καθημερινά από Καμάρες για Βαθύ.
Στη full σεζόν ξεκινούσε το «Χρυσοπηγή» με το πρώτο δρομολόγιο από Καμάρες στις 09:30 π.μ.
Ακολουθούσε το «Συμεών» στις 10:30 π.μ.
Το «Χρυσοπηγή» έκανε το δρομολόγιο στις 11:30 π.μ. και τον κύκλο των πρωϊνών αναχωρήσεων το έκλεινε το «Συμεών» στις 12:30 μ.μ.
Οι επιστροφές από Βαθύ ξεκινούσαν στις 14:30 μ.μ. και ανά μία ώρα υπήρχε αναχώρηση για Καμάρες.
Τα δρομολόγια κάθε χρόνο δεν ήταν σταθερά και υπήρχαν αλλαγές ανάλογα με την κίνηση.
Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στο «Χρυσοπηγή» και το «‘Αγιος Συμεών» ευνόησε το Βαθύ και τους επισκέπτες του.
Τα πολλά δρομολόγια διευκόλυναν την πρόσβαση στο Βαθύ που με τον καιρό είχε αποκτήσει και πολλούς μόνιμους θερινούς κατοίκους.
Ο Παναγιώτης και ο Ανδρέας έγραψαν μεγάλη ιστορία.
Υπήρχαν και κόντρες, υπήρχαν και ανταγωνισμοί, αλλά υπήρχαν και πολλά γλέντια και πολλές χαρές.
Ο κόσμος του «Χρυσοπηγή» και του «Άγιος Συμεών» ήταν ένας ξεχωριστός κόσμος που με την κατασκευή του δρόμου του Βαθιού έφτασε σιγά-σιγά προς το τέλος του.
Το «Χρυσοπηγή» πρέπει να αποχώρησε το 1997 και δύο χρόνια αργότερα ακολούθησε και το «Άγιος Συμεών».
Το «Χρυσοπηγή» πουλήθηκε στην Πάρο στο τέλος της χιλιετίας και δούλεψε από Πάρο για Αντίπαρο.
Το «Άγιος Συμεών» παρέμεινε στο Βαθύ. Έκανε κάποια περιστασιακά δρομολόγια, αλλά σταδιακά παροπλίστηκε στο μέρος όπου έζησε μεγάλες χαρές στη ζωή του.
Καλά ταξίδια στην αρχέγονη θάλασσα της μνήμης…..
