Έγινε το θαύμα στην Άρτα. Τα ανήλικα αγόρια, ένας 13χρονος και ένας 15χρονος μετά από σκληρή μάχη των γιατρών στο νοσοκομείο όπου μεταφερθήκαν ανέκτησαν τις αισθήσεις τους και πλέον μεταφέρονται στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας όπου θα νοσηλευτούν στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Παίδων.
«Αυτό που συνέβη σήμερα μπορεί να είναι και ένα μικρό θαύμα γιατί τα παιδιά ήρθαν στο νοσοκομείο αναφέροντας όλοι ότι ήταν νεκρά, με μυδρίαση και εκεί με πολύ μεγάλη προσπάθεια όλο το ιατρικό και νοσηλευτικό team του νοσοκομείου κατάφεραν να τα επαναφέρουν. Έγινε και αξονική τομογραφία, διασωληνώθηκαν τα παιδιά και τώρα αφού σταθεροποιήθηκαν μεταφέρονται στο Ρίο, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείου της Πάτρας , στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Παίδων», ανέφερε αρχικά ο κ. Γιαννάκος.
Ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ στη συνέχεια ανέφερε πως έγινε το περιστατικό.
Όπως περιέγραψε το μικρό παιδί πήγε να κάνει μπάνιο, άρχισε να φωνάζει σε βοήθεια και τότε έπεσε στο ποτάμι ο 15χρονος για να τον βοηθήσει ωστόσο κινδύνευσαν και τα δύο. Τα άλλα δύο παιδιά της παρέας αντικρίζοντας τι συμβαίνει έσπευσαν να ζητήσουν βοήθεια από ένα οδηγό ΚΤΕΛ, ο οποίος μαζί με άλλους χωρικούς κατάφεραν τελικά να ανασύρουν τα δύο παιδιά από τα νερά του ποταμού.
«Το μικρό παιδί έκτη δημοτικού πήγε να κάνει μπάνιο -ήταν τέσσερα παιδιά- και κινδύνευσε να πεθάνει. Φώναξε βοήθεια και έπεσε το 15χρονο να το σώσει και μετά κινδύνευσαν και τα δύο. Τα άλλα δύο παιδιά έτρεξαν και βρήκαν έναν οδηγό του ΚΤΕΛ λεωφορείου που ήταν εκεί παρκαρισμένο γιατί εκεί είναι το τέρμα της γραμμής. Ο οδηγός φώναξε και ζήτησε βοήθεια και από άλλους χωρικούς και μαζί έπεσα μέσα στο ποτάμι με βάρκα και κατάφεραν και ανέσυραν τα απιδιά από το ποτάμι», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Γιαννάκος.
Ο κ. Γιαννάκος έκανε λόγο για ηρωική προσπάθεια από όλους τος εμπλεκόμενους στο περιστατικό και κυρίως για το team του νοσοκομείου που κατάφεραν να επαναφέρουν τα παιδιά στη ζωή.
Τέλος, προτού καταλήξει ο κ. Γιαννάκος ανέφερε πως η κατάσταση της υγείας των παιδιών είναι σοβαρή και κρίσιμη καθώς έμειναν για αρκετή ώρα χωρίς οξυγόνο. «Όταν ένας οργανισμός μένει 40 50 λεπτά χωρίς οξυγόνο αντιλαμβάνεται ο καθένας πως είναι σε μία κρίσιμη σοβαρή κατάσταση αλλά όμως ζουν και όταν ζουν υπάρχει ελπίδα», δήλωσε.
