ΜΑΓΚΕΣ ΑΛΗΣΤΟΥ ΜΝΗΜΗΣ - ΑΛΚΥΩΝ

Φωτογραφία του Γιάννη Βασσάλου

από τα Εξάμπελα της Σίφνου

Μάγκες Αλήστου Μνήμης

Μια σύντομη παρουσίαση 24 πλοίων που πέρασαν από τη γραμμή των Δυτικών Κυκλάδων.

Μια σύντομη παρουσίαση 24 πλοίων που έγραψαν ιστορία στις Δυτικές Κυκλάδες αφήνοντας για πάντα σημάδι ανεξίτηλο.

Μιλάμε κυριολεκτικά για Μάγκες Αλήστου Μνήμης, για πλοία που πάλεψαν με νύχια και με δόντια να δαμάσουν άγριες θάλασσες και να δέσουν σε λιμάνια που μόνο λιμάνια δεν ήταν και δεν είναι ούτε και σήμερα.

Όποιος δεν έζησε την εποχή όπου τα πρώτα ferries αγκομαχούσαν για να δέσουν στο κεφαλόσκαλο του παλιού μώλου των Καμαρών δεν θα μπορέσει ποτέ να καταλάβει την αγωνία των πλοιάρχων, των ναυτικών αλλά και των καβοδετών που πάντα συνέδραμαν καθοριστικά στο δύσκολο έργο τους.

Μάγκες Αλήστου Μνήμης

Η λέξη άληστος προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη ἄληστος που με τη σειρά της προέρχεται από το στερητικό α- και το ρήμα λήθομαι “ξεχνιέμαι” (λανθάνω)

Ας ξεκινήσουμε με το αγαπημένο μας “Αλκυών” του Δημήτρη Βεντούρη, συγγενή με τους γνωστούς Βεντούρηδες από την Κίμωλο που για τριάντα πέντε χρόνια εξυπηρέτησαν τη Σίφνο.

Φωτογραφία του Γιάννη Βασσάλου

από τα Εξάμπελα της Σίφνου

Το “Αλκυών” κατέπλευσε για πρώτη φορά στο λιμάνι των Καμαρών το 1979.

Τα προηγούμενα χρόνια ταξίδευε στη γραμμή της Σάμου-Ικαρίας και των Δωδεκαννήσων με το όνομα “Μιμίκα Λ” του Γιάννη του Λάτση.

Ο τελευταίος του καπετάνιος επί Λάτση ήταν ο καπετάν-Κώστας Τζώρτζης, μετέπειτα μεγάλο όνομα της Ραφήνας και της Strintzis Lines.

To πλοίο είχε ναυπηγηθεί στη Δανία το 1949 με το όνομα

“KRONPRINSESSE INGRID”.

Στην Ελλάδα έφτασε το 1969.

Στη γραμμή των Δυτικών Κυκλάδων ταξίδεψε για τέσσερα περίπου χρόνια.

Το θερινό του δρομολόγιο ήταν από το λιμάνι του Πειραιά για Σέριφο-Σίφνο-Μήλο-Ίο-Σαντορίνη με άμεση επιστροφή στο λιμάνι του Πειραιά.

Στη γραμμή μας έγραψε μεγάλη ιστορία.

Ήταν τόσο γρήγορο που κατάφερνε να φέρει σε πέρας την καθημερινή δύσκολη αποστολή του δίχως καθυστερήσεις.

Από έναν πλαϊνό καταπέλτη φόρτωνε μικρό αριθμό αυτοκινήτων, ενώ έβαζε και κάποια ακόμα οχήματα στην πλώρη του με τη μπίγα.

Το πλήρωμά του ήταν ευγενέστατο και εξυπηρετούσε τους επιβάτες όσο καλύτερα μπορούσε.

Ο ανταγωνισμός στη γραμμή ήταν πολύ έντονος και όλοι πάλευαν για το καλύτερο.

Ο ανταγωνισμός

Για την εταιρεία του Κωνσταντίνου Βεντούρη ταξίδευε στη γραμμή από το 1976 το “Άγιος Γεώργιος”, ο επονομαζόμενος “Ξιφίας”.

Φωτογραφία του Ευάγγελου Παντάζογλου

Για την εταιρεία των Σταθάκη-Μανούσου ταξίδευε τότε το “Ιόνιον” το οποίο είχε ξεκινήσει το 1978.

Φωτογραφία του Αυγερινού Ναρλή

Το 1980 ξεκίνησε στη γραμμή το “Κίμωλος” του Κωνσταντίνου Βεντούρη διπλώνοντας το “Άγιος Γεώργιος”.

“Ιόνιον”, “Αλκυών”, “Κίμωλος” έδωσαν για χρόνια ομηρικές μάχες στη γραμμή.

Ο ανταγωνισμός χτύπησε πολλές φορές κόκκινο.

Οι πράκτορες έδιναν και αυτοί το δικό τους αγώνα για λογαριασμό του πλοίου που εκπροσωπούσαν.

Το “Αλκυών” ευτύχησε να το πρακτορεύσουν στη Σίφνο ο Απόστολος Μυτιληναίος με το Καφενείο “Ο ΛΑΚΗΣ” της Απολλωνίας, και στη συνέχεια ο εξαιρετικά δραστήριος Γιάννης ο Βασσάλος.

Το πλοίο σταμάτησε τα δρομολόγιά του το 1984 μιας και τότε συμπλήρωνε τριακονταπενταετία που εκείνη την εποχή αποτελούσε το μέγιστο όριο ηλικίας για ένα πλοίο της ακτοπλοΐας. Σήμερα δεν υπάρχει τέτοιο όριο.

Η εταρεία σκόπευε να το αντικαταστήσει αλλά τα σχέδια έμειναν τελικά στο ράφι.

Αν δεν κάνουμε λάθος πρέπει να είναι το τελευταίο πλοίο της Ακτοπλοΐας μας που πλαγιοδετούσε στις Καμάρες.
Το “‘Αγιος Γεώργιος” είχε αποσυρθεί λίγο νωρίτερα.
Από τότε πλαγιοδέτηση κάνουν μόνο κάποια κρουαζιερόπλοια και κάποια μικρά ταχύπλοα.

Ακολούθησε παροπλισμός στο Πέραμα μέχρι την ώρα που έφτασε η στιγμή να ξεκινήσει το τελευταίο ταξίδι για το Πακιστάν.

Το θυμόμαστε για λίγο καιρό δεμένο στην υπό κατασκευή προβλήτα του ΣΕΜΠΟ (Σταθμός Εμπορευματοκιβωτίων) στο Νέο Ικόνιο Περάματος.

Για χρόνια υπήρχε το κάδρο με το “ΑΛΚΥΩΝ” στον Σταθμό Επιβατών στα Διακοσάρια του Πειραιά που το έδειχνε δεμένο να περιμένει στωϊκά το τέλος.