Είναι ένας τόπος όπου ο χρόνος σταματά και ο επισκέπτης επιστρέφει σε αλλοτινούς καιρούς.
Είναι ένας τόπος που η Φύση και ο Άνθρωπος δημιούργησαν κάτι το μοναδικό.
Στην πανέμορφη κοιλάδα του ποταμού Αλφειού δημιουργήθηκε ένα θαύμα θαυμάτων, αφιερωμένο στον πατέρα των θεών.
Η κατοίκηση στην Ολυμπία ξεκινά από τα Νεολιθικά Χρόνια και συνεχίζεται αδιάλειπτα στην Εποχή του Χαλκού και την Μυκηναϊκή Εποχή.
Είναι ένας τόπος μυστηριακός και ιερός για τον άνθρωπο διαχρονικά.
Χτισμένη στους πρόποδες του κατάφυτου Κρονίου λόφου και στο σημείο που ο Αλφειός σμίγει με τον Κλαδέο.
Καθιερώθηκε στο Πανελλήνιο ως το σημαντικότερο θρησκευτικό και αθλητικό κέντρο. Εδώ διεξάγονταν κάθε τέσσερα χρόνια οι Ολυμπιακοί Αγώνες προς τιμήν του Δία.
Ο θεσμός των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων αναβίωσε στην σύγχρονη εποχή στην Αθήνα το 1896.
Από τότε πραγματοποιούνται ανελλιπώς κάθε τέσσερα χρόνια, με εξαίρεση τα χρόνια των μεγάλων Πολέμων.
Από το site του Υπουργείου Πολιτισμού odysseus.culture.gr διαβάζουμε, μεταξύ άλλων:
«Γύρω στο 10ο-9ο αι. π.Χ. άρχισε να διαμορφώνεται η Άλτις, το ιερό άλσος που ήταν κατάφυτο με αγριελιές, πεύκα, πλατάνια, λεύκες και δρυς. Τότε καθιερώθηκε η λατρεία του Δία, και η Ολυμπία από τόπος κατοίκησης έγινε τόπος λατρείας. Για αρκετό καιρό μέσα στο ιερό δεν υπήρχαν οικοδομήματα, παρά μόνο η Άλτις, που προστατευόταν από περίβολο, μέσα στον οποίο υπήρχαν βωμοί για τις θυσίες στους θεούς και ο τύμβος του Πελοπίου. Τα πολυάριθμα αναθήματα, κυρίως ειδώλια, χάλκινοι λέβητες και τρίποδες τοποθετούνταν στην ύπαιθρο, πάνω σε κλαδιά δένδρων και σε βωμούς. Στην Γεωμετρική εποχή χρονολογούνται και τα πρώτα ειδώλια που απεικονίζουν τον Δία, τον κύριο του ιερού. Το 776 π.Χ. αναδιοργανώθηκαν προς τιμήν του οι αγώνες, από τον Ίφιτο, βασιλιά της Ήλιδας, από τον Κλεοσθένη της Πίσας και τον Λυκούργο της Σπάρτης, οι οποίοι θέσπισαν και την ιερή εκεχειρία. Τα Ολύμπια τελούνταν κάθε τέσσερα χρόνια και σύντομα απέκτησαν πανελλήνιο χαρακτήρα.
Στην Αρχαϊκή εποχή άρχισε η μεγάλη ανάπτυξη του ιερού, όπως δείχνουν τα χιλιάδες αφιερώματα της περιόδου, όπλα, ειδώλια, λέβητες και πολλά άλλα, ενώ τότε οικοδομήθηκαν τα πρώτα μνημειακά κτήρια: ο ναός της Ήρας, το Πρυτανείο, το Βουλευτήριο, οι θησαυροί και το πρώτο στάδιο. Η ακμή του ιερού συνεχίσθηκε και στην κλασική εποχή, όταν κτίσθηκε ο μεγαλοπρεπής ναός του Δία (470-456 π.Χ.), λουτρά, στοές, θησαυροί, βοηθητικά κτήρια, και το στάδιο, το οποίο μεταφέρθηκε ανατολικότερα των δύο αρχαϊκών, εκτός της ιεράς Άλτεως. Πολυάριθμα ήταν και τα αφιερώματα που προσέφεραν οι πιστοί. Οι χιλιάδες ανδριάντες και άλλα πολύτιμα έργα που υπήρχαν σε όλο τον ιερό χώρο της Άλτεως χάθηκαν, δεδομένου ότι το ιερό συλήθηκε αρκετές φορές κατά την αρχαιότητα, ιδιαίτερα στη Ρωμαϊκή εποχή. Κατά την Ελληνιστική εποχή συνεχίσθηκε η ανέγερση οικοδομημάτων κυρίως κοσμικού χαρακτήρα, όπως το γυμνάσιο και η παλαίστρα, και στα ρωμαϊκά χρόνια έγιναν μετασκευές στα υπάρχοντα κτήρια. Οικοδομήθηκαν επίσης θέρμες, πολυτελείς κατοικίες και το υδραγωγείο».
Δ
Το Στάδιο της Αρχαίας Ολυμπίας χρησιμοποιήθηκε ξανά για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, τον Αύγουστο του 2004.
Εδώ πραγματοποιήθηκε το αγώνισμα της σφαιροβολίας των γυναικών.
Ακόμα και στην σύγχρονη εποχή κάτι επιζεί από το πνεύμα των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων. Ακόμα και αν οι πόλεμοι συνεχίζονται, ακόμα και αν η βία ανθεί στις σύγχρονες κοινωνίες, ακόμα και η εμπορευματοποίηση των αγώνων είναι στην πρώτη γραμμή, υπάρχει κάτι ακόμα ζωντανό από το πνεύμα των Αγώνων που γεννήθηκαν δίπλα στα νερά του ποταμού Αλφειού.
Η επίσκεψη στην αρχαία Ολυμπία δεν είναι απλά μία επίσκεψη σε έναν μεγάλο αρχαιολογικό χώρο.
Πάνω από όλα είναι μία επίσκεψη που ο επισκέπτης νιώθει πως κάτι εδώ είναι διαφορετικό.
Για πολλούς αποτελεί μία αναγέννηση και μία επαναπροσέγγιση σε ανώτερες πνευματικές αξίες, πέρα από τον εφήμερο κόσμο που το χρήμα κυριαρχεί.
Η Ολυμπία καταφέρνει να αντιστέκεται σε πείσμα του πανδαμάτορα χρόνου.
Δείτε ενδεικτικό βίντεο:
